محسن حکیم معانی، نویسنده‌ای است که با نثری شوخ و سرزنده و نگاهی تیزبین به زندگی روزمره، دنیایی رنگارنگ از داستان‌های کوتاه را پیش روی مخاطب می‌گذارد. کتاب "من مرده بودم که هانیه عاشقم شد" یکی از آثار شاخص اوست که با مجموعه‌ای از داستان‌های جذاب و خواندنی، مخاطب را به سفری دلنشین در دنیای خیال می‌برد.
محسن حکیم معانی داستان‌نویس و صداپیشه‌ی موفق ایرانی است. او به سال ۱۳۵۴، در شهر یزد دیده به جهان گشوده است. تحصیلات آکادمیک حکیم معانی (تا مقطع کارشناسی) در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران پی گرفته شده و به اتمام رسیده است.
در این کتاب به قلم او، چهارده داستان کوتاه با حال و هوایی متفاوت اما با یک رگه مشترک: شادی و طنازی، کنار هم قرار گرفته‌اند. راوی داستان‌ها، گاه یک روح نویسنده است که از آسمان به زمین نظاره می‌کند و گاه شخصیت‌هایی عادی هستند که در موقعیت‌های عجیب و غریب قرار می‌گیرند. حکیم معانی با زبانی ساده و روان، روایت‌های خود را پیش می‌برد و خواننده را به خنده و تأمل وا می‌دارد.
داستان اول کتاب، "من مرده بودم که هانیه عاشقم شد"، یکی از بهترین نمونه‌های طنزپردازی در ادبیات معاصر ایران است. این داستان با راوی‌ای متفاوت و پاورقی‌های طنزآمیز، خواننده را غافلگیر می‌کند و لحظات خوشی را برای او رقم می‌زند.
از دیگر داستان‌های جذاب کتاب می‌توان به "در کوچه برف می‌بارد"، "ممیز"، "موش‌ها همیشه هستند" و "سوگواری" اشاره کرد. این داستان‌ها با موضوعات متنوعی مانند عشق، تنهایی، روابط انسانی و جامعه، به بررسی زوایای مختلف زندگی می‌پردازند.
حکیم معانی با نگاهی دقیق و ظریف به جزئیات زندگی روزمره، موقعیت‌های طنزآمیز و گاه تلخی را خلق می‌کند که خواننده با آن‌ها احساس همذات‌پذیری می‌کند. او با زبانی ساده و روان، پیچیدگی‌های روابط انسانی را به تصویر می‌کشد و خواننده را به تفکر وامی‌دارد.
"من مرده بودم که هانیه عاشقم شد" کتابی است برای همه کسانی که به داستان‌های کوتاه و ادبیات معاصر ایران علاقه‌مند هستند. این کتاب با نثری شیرین و دلنشین، لحظات خوشی را برای شما رقم خواهد زد و شما را با دنیای خیال‌انگیز محسن حکیم معانی آشنا خواهد کرد.