سمفونی سپیده دم
سیدعلی صالحی
سمفونی سپیده دم یکی از آثار شاخص سیدعلی صالحی، شاعر و نویسندهی معاصر ایرانی است. این کتاب مجموعهای از اشعار است که به دلیل عمق احساس، نوآوری در زبان و ساختار و همچنین پرداختن به مضامین فلسفی و اجتماعی، جایگاه ویژهای در ادبیات معاصر ایران دارد. صالحی به همراه چند شاعر دیگر، جریان موج ناب را در شعر سپید پیریزی کرد. این جریان بر نوآوری در زبان و ساختار شعر تأکید داشت و سمفونی سپیده دم یکی از مهمترین آثار این جریان است.
صالحی در این کتاب با استفاده از زبان شعریی خاص و بدیع، دنیایی تازه و بینظیر را پیش روی خواننده میگشاید. او با ترکیب واژگان ساده و عمیق، تصاویر بدیع و مفاهیم فلسفی، زبانی خلق کرده است که هم برای عموم قابل فهم است و هم برای اهل ادبیات جذابیت دارد.شعرهای این کتاب به موضوعاتی چون عشق، مرگ، آزادی، هستی و انسانیت میپردازد. صالحی با نگاهی ژرف و فلسفی به این موضوعات، خواننده را به تفکر و تأمل وا میدارد.
ساختار شعرهای این کتاب از قالبهای سنتی شعر فارسی فاصله گرفته و به سمت ساختارهای آزاد و نوآورانه حرکت کرده است. این امر به شعرهای صالحی ویژگیهای خاصی بخشیده و آنها را از دیگر آثار متمایز کرده است. صالحی اشعار این کتاب را در چهار حلقه گنجانده است که هر حلقه به مضامین خاصی اختصاص دارد. این تقسیمبندی به خواننده کمک میکند تا بهتر با جهان شعری صالحی ارتباط برقرار کند.
بخشی از متن کتاب:
دو شاخه از یکی درخت:
یکی تیرِ تابوت وُ
یکی تختِ گهواره؟
نگران نباش گردوی پیر!
حالا هزار پائیز است
که گاه میآیند وُ
هزار بهار است که گاه میروند،
هیچ پرندهای
آشیان پرندهی دیگری را تصرف نخواهد کرد.
در کل، سمفونی سپیده دم کتابی است که برای هر علاقهمند به ادبیات، به ویژه شعر، خواندنی و ارزشمند است. بسیاری از شعرهای این کتاب به مسائل اجتماعی و سیاسی میپردازد و نشان میدهد که شاعر نسبت به جامعه و زمانهی خود بیتفاوت نبوده است.