قصدیت جمعی
دیوید شوایکارت، هانس‌برنهارت اشمیت
قصدیت جمعی، اثری از دیوید شوایکارت و هانس‌برنهارت اشمیت، یکی از کتاب‌های ارزشمند در حوزه فلسفه و به ویژه فلسفه ذهن است. این کتاب که ترجمه مقاله‌ای از دانشنامه فلسفه استنفورد است، به بررسی مفهوم قصدیت جمعی می‌پردازد. قصدیت جمعی به توانایی اذهان برای این‌که مشترکا به اشیا، امور واقع، اوضاع امور، اهداف یا ارزش‌هایی معطوف شوند اشاره دارد.
دانشنامه فلسفه استنفورد از سال ۱۹۹۵ در دانشگاه استنفورد آغاز به کار کرد و تاکنون به فعالیت خود ادامه می‌دهد. این دانشنامه مدخل‌های مناسبی را برای آشنایی با موضوعات گوناگون فلسفی در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دهد. تدوین و انتشار دانشنامه فلسفه استنفورد تحت نظر دکتر ادوارد. ن. زالتا، نه تنها پلی میان دانشگاه و جامعه ایجاد کرده است، بلکه ویژگی‌های دیگری نیز دارد که آن را به منبعی ارزشمند برای دانشجویان و پژوهشگران تبدیل کرده است. این دانشنامه به ویژه برای کسانی که قصد دارند در حوزه خاصی از فلسفه تحقیق کنند، بسیار مفید است.
با فهم قصدیت جمعی، می‌توانیم بهتر درک کنیم که چگونه افراد با هم تعامل می‌کنند، چگونه فرهنگ‌ها شکل می‌گیرند و چگونه نهادهای اجتماعی به وجود می‌آیند.این مفهوم به پرسش‌های اساسی مانند "چگونه یک گروه می‌تواند یک هدف مشترک داشته باشد؟" و "چگونه یک جامعه می‌تواند هویت جمعی پیدا کند؟" پاسخ می‌دهد.قصدیت جمعی نه تنها در فلسفه، بلکه در روانشناسی، جامعه‌شناسی و علوم سیاسی نیز کاربرد دارد.
مباحث اصلی کتاب
در این کتاب مباحث مختلفی از جمله موارد زیر مورد بررسی قرار می‌گیرد:
تعریف و انواع قصدیت جمعی: نویسندگان انواع مختلف قصدیت جمعی مانند قصد مشترک، توجه مشترک، باور مشترک و ... را بررسی می‌کنند.
مقایسه قصدیت فردی و جمعی: تفاوت‌ها و شباهت‌های قصدیت فردی و جمعی مورد تحلیل قرار می‌گیرد.
نقش زبان در قصدیت جمعی: نقش زبان در شکل‌گیری و انتقال قصدیت جمعی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
قصدیت جمعی و نهادهای اجتماعی: ارتباط بین قصدیت جمعی و نهادهای اجتماعی مانند دولت، شرکت‌ها و سازمان‌های غیر دولتی مورد تحلیل قرار می‌گیرد.
در کل، کتاب قصدیت جمعی یک اثر ارزشمند است که به درک بهتر ماهیت انسان و جامعه کمک می‌کند. پژوهشگران علوم اجتماعی مانند جامعه‌شناسان و روانشناسان اجتماعی می‌توانند از این کتاب برای درک بهتر پدیده‌های اجتماعی استفاده کنند.
