سرباز بی‌سرزمین
هادی خورشاهیان
کتاب "سرباز بی‌سرزمین" نوشته هادی خورشاهیان یکی از آثار برجسته در ادبیات معاصر ایران است که در سال ۱۳۹۵ منتشر شد.
هادی خورشاهیان ۱۵ شهریور سال ۱۳۵۲ در گنبدکاووس متولد شد. تا سال ۱۳۷۷ در نیشابور زندگی می‌کرد و از آن زمان به بعد ساکن تهران است.خورشاهیان دارای مدرک کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران است و گواهی هنری درجه دو در رشته شعر، معادل مدرک فوق‌لیسانس، به او اعطا شده است.
از سال ۱۳۷۰ آثار او در نشریات منتشر شده و تاکنون بیش از هشتاد جلد کتاب در زمینه‌های ادبیات کودک و نوجوان، شعر، ادبیات داستانی و... از وی به چاپ رسیده است. همچنین آثار او در چندین همایش و کنگره انتخاب شده و او داوری چندین همایش و کنگره را نیز در کارنامه خود دارد.
محتوای کتاب
کتاب سرباز بی‌سرزمین ، روایتی خواندنی و عاشقانه از زبان یک زن است. زنی که خود را بیروت می‌داند؛ بیروتی که ویران و تکه‌تکه شده و دوران سختی را پشت سر گذاشته، پر از درد و رنج‌هایی که هنوز اثر آنها بر دل و جانش باقی است. بیروت در داستان سرباز بی‌سرزمین از روزهایی می‌گوید که عشق به تدریج در قلبش شکوفا شده و حالا این عشق تاثیرات زیادی بر سرنوشت و وضعیت او گذاشته است.
بخشی از متن کتاب:
«تو در دادگاه آنها حضور داشتی. در دادگاه پدر آنها که به نمایندگی از طرف خودش و تمامی پسرانش پشت میز محاکمه ایستاده بود و به نمایندگی همه از همه دفاع می کرد، ولی به نمایندگی همه زنده به گور نشد. یک نفر محاکمه شد، ولی همه مجازات شدند. کمیته ی مجازات. مجازات کمیته. یک چیزی تقریبا این طوری. تو در کجای ماجرا بودی؟ جایی بودی که دست به دستت به هیچ جا بند نبود. هیچ کاری نمی توانستی بکنی جز نظاره کردن. حتی حرف هم نمی توانستی بزنی. تو آن موقع دیگر راوی هم نبودی و نمی توانستی هر وقت دلت می خواهد در متن دخالت کنی. این رمان را تو نمی نوشتی محاکمه و زنده به گور کردن خارج از اراده ی تو به متن تحمیل شده بود. هیات منصفه ای وجود نداشت. البته هیات بودند، ولی منصفه نبودند».
در مجموع، "سرباز بی‌سرزمین" کتابی است که نه تنها یک روایت از جنگ، بلکه یک بررسی عمیق از شخصیت‌ها و پیچیدگی‌های روانی آنها در شرایط بحرانی است. نویسنده با استفاده از نثر روان و تفکر فلسفی، پرسش‌های مهمی درباره زندگی، وطن، و جنگ مطرح می‌کند که خواننده را به تفکر وامی‌دارد. این کتاب برای علاقه‌مندان به ادبیات اجتماعی و جنگی توصیه می‌شود.
