امین تویسرکانی، قاضی جوانی که قلمی طناز و نگاهی تیزبین دارد، در کتاب "وقتی اقیانوس وارد عدلیه شد" ما را به دنیای پر فراز و نشیب دادگاه‌ها می‌برد. کتابی که با زبانی ساده و روایتی جذاب، از رویارویی‌های او با انواع و اقسام آدم‌ها، از متهمان و شاکیان تا کارمندان دادگستری، حکایت می‌کند.
امین تویسرکانی متولد سال ۱۳۶۳ نویسنده کتاب "از پشت میز عدلیه و قاضی دادگستری" است که تاکنون دوبار برگزیده جشنواره طنز مکتوب نیز بوده است. وی هدف خود را از نوشتن این خاطرات در قالب طنز، کم کردن فاصله میان جامعه و قضات ذکر کرده است.
تویسرکانی با نگاهی طنزآمیز به رویدادهای روزمره دادگاه‌ها می‌پردازد و تصویری متفاوت از قاضی‌ها ارائه می‌دهد. او قاضی‌ای نیست که با چکش روی میز بکوبد و با لحنی خشک و رسمی صحبت کند. او انسانی است با احساسات و دردهایی که درگیر پیچیدگی‌های پرونده‌ها و آدم‌هایشان می‌شود.
در هر داستان کوتاه این کتاب، یک پرونده با موضوعی متفاوت مطرح می‌شود؛ از سرقت‌های عجیب و غریب تا قتل‌هایی که با انگیزه‌های عجیبی رخ داده‌اند. اما آنچه این کتاب را جذاب می‌کند، تنها روایت پرونده‌ها نیست. تویسرکانی با مهارت تمام، شخصیت‌های داستان را به گونه‌ای توصیف می‌کند که انگار خودمان شاهد این رویدادها هستیم. از متهمی که با ترفندهای عجیب و غریب سعی در گمراه کردن قاضی دارد تا شاکی‌ای که با چشمانی اشک‌آلود از ظلمی که به او روا شده است، شکایت می‌کند.
یکی از نکات جالب این کتاب، استفاده از زبان محاوره‌ای و طنز است که باعث می‌شود خواننده با کتاب ارتباط عمیق‌تری برقرار کند. تویسرکانی با استفاده از اصطلاحات عامیانه و شوخی‌های هوشمندانه، فضای خشک و رسمی دادگاه‌ها را شکسته و خواننده را به خنده می‌اندازد.
اما این کتاب تنها یک کتاب طنز نیست. تویسرکانی در لابه‌لای داستان‌ها، به مسائل اجتماعی و حقوقی نیز می‌پردازد و به خواننده کمک می‌کند تا درک بهتری از سیستم قضایی کشور پیدا کند. او با نگاهی انتقادی به برخی از قوانین و رویه‌های قضایی، به دنبال اصلاح آن‌ها است.
"وقتی اقیانوس وارد عدلیه شد" برای همه کسانی که به ادبیات داستانی و مسائل اجتماعی علاقه‌مند هستند، کتاب جذابی است. این کتاب هم برای کسانی که با دنیای حقوق آشنا هستند و هم برای کسانی که هیچ شناختی از این حوزه ندارند، خواندنی است.
