مجموعه شعر "در ستایش هیچ" اثر دکتر سعید رضوانی، شاعر و پژوهشگر ادبی، ما را به سفری عمیق در دنیای احساسات، اندیشه‌ها و پرسش‌های بنیادین انسان دعوت می‌کند. این کتاب که حاصل سال‌ها تجربه و اندیشه شاعر است، مجموعه‌ای از اشعار نو با مضامین متنوع و عمیق است.

سعید رضوانی (متولد ۱۳۴۷) که ادب‌پژوه و شاعر و مترجم ایرانی و استادیار گروه زبان و ادبیات آلمانی در دانشگاه شهید بهشتی است، در این مجموعه، با زبانی صریح و شیوا به موضوعاتی چون عشق، تنهایی، مرگ، امید و یأس می‌پردازد. او با استفاده از واژگان دقیق و تصاویر بدیع، دنیایی را خلق می‌کند که در آن مرز بین واقعیت و خیال، عقل و احساس، و گذشته و آینده به شدت مبهم است.

یکی از ویژگی‌های بارز این مجموعه، تنوع مضامین و سبک‌های شعری است. رضوانی در برخی از اشعار خود به توصیف طبیعت و زیبایی‌های آن می‌پردازد و در برخی دیگر به مسائل فلسفی و اجتماعی. او همچنین در برخی اشعار خود از زبان طنز و کنایه استفاده می‌کند تا به نقد برخی از معضلات اجتماعی بپردازد.

از دیگر ویژگی‌های این مجموعه، استفاده از زبانی ساده و روان است. اگرچه بسیاری از اشعار این مجموعه از نظر ساختاری پیچیده هستند، اما زبان آن‌ها به گونه‌ای است که برای مخاطب عام نیز قابل درک است. این ویژگی باعث شده تا این مجموعه برای طیف وسیعی از مخاطبان جذاب باشد.

عناوین برخی از اشعار این مجموعه همچون "طلسم"، "درنا"، "کسوف"، "جادو" و "اثیری" نشان‌دهنده‌ی عمق و پیچیدگی مضامین این اشعار است. در یکی از این اشعار می‌خوانیم: "عشقت/ بهای خسران بودن است،/ حاصل سالیانم نه،/ که سال بی‌تو همه ‌سال/ بر کشتگاهم/ مترسک خمیازه‌ می‌کشید." 

دکتر سعید رضوانی، با داشتن مدرک دکتری در رشته ادبیات و فلسفه، به خوبی توانسته است از دانش خود در این زمینه در سرودن اشعارش استفاده کند. این امر باعث شده تا اشعار او دارای عمق فلسفی و ادبی بالایی باشد.

مجموعه شعر "در ستایش هیچ" اثری ارزشمند و خواندنی است که برای علاقه‌مندان به شعر معاصر فارسی می‌تواند بسیار جذاب باشد. این کتاب با زبانی ساده و شیوا، به موضوعاتی می‌پردازد که برای همه انسان‌ها آشنا و قابل‌تامل است. این کتاب سفری است به اعماق وجود انسان و دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم.