"اندوه جنگ" اثر بائو نینه، رمانی است که به عمق زخم‌های جنگ ویتنام نفوذ می‌کند و تصویری دردناک و واقع‌گرایانه از این دوران ارائه می‌دهد. این رمان که در سال ۱۹۹۱ منتشر شد، به سرعت به یکی از آثار شاخص ادبیات ویتنام و جهان تبدیل شد و جوایز متعددی را از آن خود کرد.
بائو نینه (متولد ۱۸ اکتبر ۱۹۵۲) یک رمان نویس و نویسنده داستان های کوتاه ویتنامی است.
داستان این رمان او، حول محور کیسن، یکی از سربازان بازمانده از جنگ می‌چرخد که پس از سال‌ها نبرد، درگیر جمع‌آوری پیکرهای بی‌جان همرزمانش می‌شود. در این فرایند، او به گذشته تلخ خود بازمی‌گردد و به مرور خاطرات دردناک جنگ می‌پردازد. کیسن که زمانی جوانی پرشور و امیدوار بود، اکنون مردی شکست‌خورده و تنها است. او معشوقه‌اش را از دست داده، دوستانش را از دست داده و از جنگ با زخم‌های عمیق روحی و روانی بیرون آمده است.
"اندوه جنگ" فراتر از یک داستان شخصی، به بررسی تأثیرات گسترده جنگ بر جامعه و افراد می‌پردازد. نویسنده با زبانی ساده و روانی، وحشیگری جنگ، بی‌رحمی انسان‌ها و عواقب ویرانگر آن را به تصویر می‌کشد. رمان، نه تنها به جنبه‌های فیزیکی جنگ، بلکه به ابعاد روانشناختی و اجتماعی آن نیز می‌پردازد. کیسن و سایر شخصیت‌های رمان، نماد نسلی هستند که جنگ زندگی‌شان را دگرگون کرده است.
یکی از ویژگی‌های برجسته این رمان، روایت اول‌شخص آن است که به خواننده اجازه می‌دهد تا به درون ذهن کیسن نفوذ کند و درد و رنج او را به طور عمیقی احساس کند. نین با استفاده از زبان ساده و بیان مستقیم، موفق شده است تا خواننده را درگیر داستان کند و او را به تأمل در مورد ماهیت جنگ و عواقب آن وادار کند.
"اندوه جنگ" به دلیل روایت صادقانه و بی‌طرفانه‌اش از جنگ ویتنام، مورد توجه منتقدان و خوانندگان قرار گرفته است. بسیاری از منتقدان، این رمان را بهترین اثر ادبی در مورد جنگ ویتنام می‌دانند. این رمان نه تنها در ویتنام، بلکه در سراسر جهان به عنوان یک اثر ادبی مهم شناخته می‌شود و به زبان‌های مختلف ترجمه شده است.
"اندوه جنگ" رمانی است که به خواننده یادآوری می‌کند که جنگ نه تنها ویرانگر است، بلکه آثار مخربی بر روح و روان انسان‌ها دارد. این رمان، یک اثر ماندگار است که به عنوان یک سند تاریخی و ادبی، ارزش مطالعه و بررسی را دارد.