«وقتکشی»، پنجمین دفتر شعر کاظم واعظزاده، ما را به سفری عمیق در دنیای احساسات و اجتماع میبرد. شاعری که در شعرهایش، طیف گستردهای از مفاهیم انسانی را از عشق و خیانت گرفته تا جنگ، فراموشی، مرگ و زندگی به تصویر میکشد. واعظزاده با زبانی شاعرانه و ذوقی ادبی، کلمات را به رقصی موزون در میآورد و خواننده را به دنیای درونی خود میکشاند.
کاظم واعظزاده متولد سال ۱۳۶۰، شاعر و منتقد ایرانی می باشد.
در این مجموعه شعر از واعظزاده، هم عاشقانههای سوزناک و هم پرداختن به مسائل اجتماعی به چشم میخورد. واعظزاده با ظرافت و دقتی مثالزدنی، به دغدغههای انسان معاصر پرداخته و مخاطب را به تفکر و تأمل وا میدارد.
یکی از ویژگیهای بارز «وقتکشی»، حرکت در مسیر کوتاهسرایی است. شاعر در هر شعر، با استفاده از سبک و سیاقی متفاوت و تکنیکی خاص، مخاطب را غافلگیر میکند. این تنوع در ساختار و زبان، باعث شده است که خواننده در هر صفحه با دنیایی جدید روبرو شود.
موتیفهایی همچون دلتنگی، شب، پنجره و تنهایی، به عنوان نمادهایی از احساسات درونی شاعر، در سراسر کتاب تکرار میشوند. این موتیفها، با ایجاد فضای احساسی، خواننده را به همذاتپنداری با شاعر دعوت میکنند.
«وقتکشی»، مجموعهای خواندنی و روحنواز است که برای تمام علاقهمندان به شعر و ادبیات جذاب خواهد بود. این کتاب، با زبانی ساده و روانی، به عمق وجود انسان نفوذ میکند و تجربهای ماندگار را برای خواننده رقم میزند.