قواعد و زبان خصوصی از نظر ویتگنشتاین
سال کریپکی
کتاب قواعد و زبان خصوصی از نظر ویتگنشتاین نوشته‌ی سال کریپکی یکی از مهم‌ترین آثار فلسفی قرن بیستم است که به بررسی دقیق و عمیق یکی از پیچیده‌ترین مفاهیم فلسفه زبان، یعنی مفهوم "زبان خصوصی"، می‌پردازد. این کتاب که در سال ۱۹۸۲ منتشر شد، تأثیر بسزایی بر حوزه‌های مختلف فلسفه، از جمله فلسفه زبان، فلسفه ذهن و فلسفه ریاضیات داشته است.
منظور از زبان خصوصی ، زبانی است که تنها یک فرد آن را درک کند و برای ارتباط با دیگران قابل استفاده نباشد. ویتگنشتاین در کتاب پژوهش‌های فلسفی به این مفهوم پرداخته و استدلال کرده است که زبان خصوصی امکانی ندارد. ویتگنشتاین معتقد بود که معنا و استفاده از کلمات به طور جدایی‌ناپذیری با کاربرد آن‌ها در یک جامعه زبانی گره خورده است. به عبارت دیگر، معنای یک کلمه به وسیله‌ی قواعدی که در یک جامعه زبانی به کار می‌رود، تعیین می‌شود. از نظر او، امکان ندارد که فردی به تنهایی و بدون ارتباط با دیگران، قواعدی برای یک زبان ایجاد کند و به آن معنا بدهد.
کریپکی در کتاب خود، به بررسی دقیق استدلال ویتگنشتاین در مورد زبان خصوصی می‌پردازد. او با ارائه یک تفسیر جدید و بدیع از این استدلال، نشان می‌دهد که چرا زبان خصوصی امکانی ندارد. به زعم کریپکی، مشکل اصلی زبان خصوصی در این است که فردی که می‌خواهد چنین زبانی را ایجاد کند، نمی‌تواند اطمینان حاصل کند که همیشه از همان قواعدی که در ابتدا برای خود تعیین کرده است، پیروی می‌کند.
کتاب قواعد و زبان خصوصی از نظر ویتگنشتاین، یک اثر کلاسیک در فلسفه محسوب می‌شود که به بررسی یکی از بنیادی‌ترین پرسش‌های فلسفی، یعنی ماهیت زبان و معنا، می‌پردازد. این کتاب برای هر کسی که به فلسفه زبان و یا فلسفه به طور کلی علاقه‌مند است، خواندنی و مفید خواهد بود.
