از ژوئيه سال دوم دانشگاه تا ژانويه همان سال، مردن تنها چيزي بود كه تسوكورو تازاكي به آن فكر كرده بود. در اين مدت تولد بيست يالگي‌اش را هم پشت سر گذاشته بود، ولي رسيدن به اين نقطه عطف مرد‌شدن برايش اهميتي نداشت. به نظرش خاتمه‌دادن به زندگي طبيعي‌ترين راه حل بود و حتي حالا هم نمي‌توانست بگويد چرا آن روزها اين قدم آخر را برنداشته است. گذشتن از مرز مرگ و زندگي برايش از آب خوردن هم راحت‌تر بود.(goodreads)
