ناخوش احوال

روایتی از رابطه پزشک-بیمار ، خانواده، بیماری و مرگ.
دردناک بود خواندنش.

جذاب بود

کتاب ناخوش احوال کتاب دوست داشتنی برای من بود
و اینکه سیر زوال ادم و اینکه یه بیماری چقدر همه جهان یه انسان و اطرافیانش رو تغییر میده همه به خوبی نشون داده شده بود.
اما کتاب یه بخش هاییش کسل کننده میشد
در نهایت براساس فصل بندی کتاب من بخش دوم رو بیشتر دوست داشتم و چند صفحه اخر هم واقعا عالی بود.

اگر پشت کتاب و موضوع کتاب رو نمیدونستم و همینجوری شروع به خوندن میکردم فکر میکردم زندگی نامه است اما اینگونه نبود
درباره پسری به نام آندرس که دکترای ایمونولوژی داره میفهمه که پدرش سرطان بدخیم ریه داره و کار از کار گذشته:))
و ارنستو بیماری که اندرس تصمیم میگیره بعد چند جلسه ویزیت دیگه پذیرشش نکنه و به منشیش کاریناهم میگه جوابش رو نده

من کلا درام نمیپسندم برای همین اوایلش برام کند بود برای همینم ۴ دادم
ترجمه هم قابل قبول بود

کتاب مفهوم عمیقی داشت
مرگ و زندگی
دست و پا زدن برای زندگی و بیشتر زندگی کردن
اینکه حتی اگر الان آرزوی مرگ داشه باشی وقتی به سراغت بیادو بدونی نزدیکه میترسی و میخوای زندگی کنی و میفهمی خیلی کارا مونده انجام بدی
دغدغه های اندرس و ترس هاش که چجوری اصلا میتونه به پدرش بگه رو بخوبی درک میکردم و چقد سخته بخوای به عنوان هم پزشک هم پسر فرد بیمار درست ترین تصمیم رو بگیری که بگی یا نه
و چقد نحوه مرگ ما با چیزی که همیشه فکر میکنیم میتونه متفاوت و دور از انتظار باشه…
حرفایی که تو کتاب زده میشد به شدت باورپذیر و قابل درک بود به خصوص خاطراتی که از گذشته به جا مونده بودن و…🙃
دلم میخواست آخرای کتاب برم پیش اندرس و باهم غصه بخوریم🚶‍♀️

خلاصه که از دستش ندین
امیدوارم شماهم همونجور که من لذت بردم لذت ببرین♥️

واقعا خیلی لمس کردنیه.