"تأملات دکارتی" نوشته ادموند هوسرل، یکی از آثار بنیادین در حوزه فلسفه و به ویژه پدیده‌شناسی محسوب می‌شود. این کتاب که بر اساس سخنرانی‌های هوسرل در دانشگاه سوربن شکل گرفته، به بررسی عمیق ماهیت آگاهی، شناخت و جهان می‌پردازد.
ادموند هوسِرْل از فیلسوفان آلمانی-اتریشی مهم و تأثیرگذار قرن بیستم و بنیانگذار پدیدارشناسی است. کتاب تأملات دکارتی: مقدمه‌ای بر پدیدارشناسی بر اساس سخنرانی هوسرل در دانشگاه سوربن پاریس و در تالار دکارت، با عنوان درآمدی بر پدیدارشناسی استعلایی در ۲۳ و ۲۵ فوریه در سال ۱۹۲۹ نوشته شده است. او در ۲۷ آوریل ۱۹۳۸ در فرایبورگ درگذشت.
هوسرل در این اثر، با الهام از روش شک‌گرایانه دکارت، به دنبال یافتن بنیان‌های مستحکم برای دانش و معرفت انسانی است. او با استفاده از روش «اپوخه» یا «تقلیل»، به تعلیق باورهای پیشین و پیش‌داوری‌ها می‌پردازد و تلاش می‌کند تا به هسته اصلی تجربه آگاهی دست یابد.
یکی از مفاهیم کلیدی در این کتاب، مفهوم «اگوی استعلایی» است. هوسرل با معرفی این مفهوم، به تحلیل ساختارهای اساسی آگاهی و نقش «من» در شکل‌گیری جهان تجربه می‌پردازد. او نشان می‌دهد که آگاهی ما به جهان، نه انعکاسی ساده از واقعیت خارجی، بلکه ساختاری فعال و مبتنی بر قصدیت است.
"تأملات دکارتی" علاوه بر بررسی ماهیت آگاهی فردی، به موضوع مهم ارتباط بین‌الاذهانی نیز می‌پردازد. هوسرل با تحلیل ساختارهای بین‌الاذهانی، نشان می‌دهد که چگونه تجربه آگاهی ما با تجربه آگاهی دیگران مرتبط است و چگونه یک جهان مشترک بین‌الاذهانی شکل می‌گیرد.
این کتاب، به دلیل رویکرد عمیق و تحلیلی خود، به یکی از منابع اصلی برای مطالعه پدیده‌شناسی تبدیل شده است. مفاهیم و روش‌های ارائه شده در این کتاب، تأثیر شگرفی بر رشته‌های مختلفی از جمله فلسفه، روانشناسی، جامعه‌شناسی و علوم انسانی گذاشته است.
