کتاب چاه به چاه اثر رضا براهنی یک رمان در سبک رئالیسم است.
موضوع داستان:
چاه به چاه، روایت اول‌شخصی از شکنجه و خفقان آن دوران است.
خلاصه داستان:
در دل آشوب و تباهی اواسط دهه پنجاه خورشیدی، حمید، جوانی بیست و هفت ساله و دانشجوی سال دوم علوم اجتماعی، در چنگال بی‌رحم ساواک گرفتار آمده بود. فقر و بی‌پولی او را به عضویت در سپاه دانش کشانده بود و فروش تپانچه‌ای که یادگار پدرش از دوران میرزا کوچک خان بود، تنها راه چاره برای کمک به خانواده رنجورش به نظر می‌رسید. اما تقدیر، سرنوشتی شوم برای حمید رقم زده بود. تپانچه به دست چریک‌ها افتاده و در یک عملیات تروریستی مورد استفاده قرار گرفته بود.
زمان داستان در 24 ساعت می‌گذرد، اما ذهن حمید مدام در حال پرش است و ما را با خود به اعماق خاطراتش می‌برد. داستان از زبان حمید روایت می‌شود، اما شخصیتی دیگر در داستان نقشی کلیدی دارد. نویسنده عقاید و اندیشه‌های خود را در کلام دکتر، هم‌بندی حمید در زندان، گنجانده است.
سبک نگارش
هرچند قصه نیز به نوبه‌ی خود جذابیت‌های منحصربه‌فردی دارد. قصه‌ای که در آن واقعیت و خیال به طرز مشکوکی در هم آمیخته شده است. اما جذابیت اصلی در شیوه‌ی نگارش و توصیف خاص رضا براهنی نهفته است.
براهنی با نثری ساده و روان، صحنه‌ها را به شکلی خاص به تصویر می‌کشد. انگار در ابتدای داستان در تاریکی مطلق غوطه‌وریم و براهنی با ظرافتی خاص، آرام‌آرام روزنه‌های نور را به داخل تاریکی راه می‌دهد و اتاق به تدریج روشن می‌شود.