موریانه رمانی از بزرگ علوی، نویسنده برجسته ایرانی، است که در سال ۱۳۴۸ در آلمان منتشر شد و پس از انقلاب اسلامی در ایران نیز به چاپ رسید.
این کتاب به بررسی مضامین مختلفی از جمله نقد نظام پهلوی، فقدان هویت، مسئولیت فردی، عشق و امید می‌پردازد.
راوی داستان، مردی جوان است که از خانواده‌ای سنتی و مذهبی می‌آید. او پس از گذراندن دوران تحصیل در آلمان، به ایران باز می‌گردد و به دنبال شغل می‌گردد.او به دلیل ناآگاهی و نیاز مالی، در نهایت به استخدام ساواک در می‌آید. او در این سازمان با فساد و تباهی عمیقی روبرو می‌شود و به تدریج دچار تردید و سرگشتگی می‌شود.او در جستجوی هویت خود است و در تلاش است تا جایگاه خود را در جامعه پیدا کند. او در این مسیر با زنی به نام لیلا آشنا می‌شود و رابطه‌ای عاشقانه بین آنها شکل می‌گیرد. عشق لیلا به او امیدی در دل او روشن می‌کند و او را به ادامه زندگی و مبارزه ترغیب می‌کند.
موریانه رمانی عمیق و تامل‌برانگیز است که به بررسی مسائل مهمی در جامعه ایران می‌پردازد. علوی با ظرافتی خاص، فساد و تباهی موجود در نظام پهلوی، به‌ویژه ساواک، را به تصویر می‌کشد. او همچنین به موضوعاتی مانند فقدان هویت، مسئولیت فردی، عشق و امید می‌پردازد.
موریانه با نثری روان و لحنی طنزآمیز، خواننده را مجذوب خود می‌کند و او را به تفکر درباره مضامین مطرح شده در داستان وا می‌دارد. این کتاب از جمله آثار برجسته ادبیات فارسی معاصر به حساب می‌آید و مورد تحسین بسیاری از منتقدان و نویسندگان قرار گرفته است.