رهانیدن

رهانیدن

سیروس ابراهیم‌زاده

مجموعه نمایشنامه رهانیدن یکی از آثار شاخص سیروس ابراهیم‌زاده، نویسنده، بازیگر و کارگردان تئاتر و سینمای ایران است. این مجموعه شامل سه نمایشنامه است که هر یک به دغدغه‌ها و مسائل خاصی از جامعه و روابط انسانی می‌پردازد. عناوین این نمایشنامه‌ها عبارتند از: اقتباس از ادبیات خارجی، رهانیدن و محمودآباد.

نمایشنامه‌های این مجموعه طیف گسترده‌ای از موضوعات را پوشش می‌دهند، از روابط خانوادگی و اجتماعی گرفته تا مسائل روانشناختی و فلسفی. ابراهیم‌زاده با زبانی ساده و روان، دیالوگ‌هایی را خلق کرده که به راحتی با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند. بسیاری از نمایشنامه‌های این مجموعه، حاوی طنز تلخی هستند که به نقد برخی از معضلات اجتماعی می‌پردازد. شخصیت‌های این نمایشنامه‌ها به خوبی پرداخت شده‌اند و مخاطب می‌تواند با آنها همذات‌پنداری کند.

در نمایشنامه‌ی «رهانیدن» که وقایع آن پیش از انقلاب ایران رخ می‌دهد، باقر و بیژن، دو دانشجوی هم‌اتاقی هستند. بیژن به طور فعال در فعالیت‌های سیاسی حزب شرکت می‌کند، اما باقر بیشتر دغدغه‌ی تأمین معاش خانواده‌اش، یعنی مادرش و برادران یتیمش را دارد. این تفاوت در اولویت‌ها، باعث می‌شود که باقر کمتر به فعالیت‌های سیاسی بیژن علاقه نشان دهد.

در یک اتفاق ناگهانی، بیژن از خوابگاه ناپدید می‌شود. پنج سال بعد، باقر به طور اتفاقی بیژن را زخمی و تیر خورده پیدا می‌کند و او را به خانه می‌برد. در این دیدار، هر دو از اتفاقاتی که در طول این پنج سال رخ داده است، برای یکدیگر تعریف می‌کنند. باقر از شرایط زندگی‌اش و اتفاقاتی که در نبود بیژن برای او افتاده است می‌گوید و بیژن نیز از فعالیت‌هایش در حزب و ماجرایی که به تیر خوردنش منجر شده است، برای باقر شرح می‌دهد.

اگر به ادبیات نمایشی و آثار سیروس ابراهیم‌زاده علاقه‌مند هستید، مطالعه مجموعه نمایشنامه رهانیدن را به شما توصیه می‌کنم.