معرفی کتاب رساله های میرزا ملکم خان ناظم الدوله
این کتاب مجموعه‌ای از رسائل و گزیده نامه‌های میرزا ملکم خان ناظم الدوله، سیاستمدار، روشنفکر و نویسنده عهد قاجار، را شامل می‌شود. به گفته ناشر، این مجموعه تقریباً تمام رسائل شناخته شده ملکم را در خود جای داده و خواننده را با اندیشه‌های او و به تبع آن، با خط اصلی اندیشه نوگرایانه‌ای که از سده سیزده هجری قمری آغاز شد و به انقلاب مشروطیت ایران انجامید، آشنا می‌کند.
درباره میرزا ملکم خان
میرزا ملکم‌خان ناظم‌الدّوله از چهره‌های برجسته‌ی عهد قاجار و از پیشگامان تجدد و نوگرایی در ایران بود. او به عنوان سیاستمدار، روشنفکر و نویسنده، در جهت اصلاحات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ایران تلاش‌های بسیاری کرد و در دوره‌های مختلف، سمت‌های دولتی مختلفی از جمله سفارت ایران در عثمانی و انگلستان، و وزارت نظمیه را عهده‌دار بود. در سال ۱۲۶۷ شمسی، اولین روزنامه‌ی فارسی‌زبان در خارج از ایران به نام "قانون" را در استانبول منتشر کرد. رسائل متعددی در زمینه‌های مختلف از جمله سیاست، اقتصاد، اجتماع و فرهنگ نگاشت. ملکم خان از طریق روزنامه قانون و رسائل خود، به ترویج اندیشه‌های نوگرایانه و اصلاح‌طلبانه در ایران پرداخت.
دیدگاه‌ها و اندیشه‌های میرزا ملکم خان
تجدد و اقتباس از غرب: ملکم معتقد بود که ایران برای رهایی از واپس‌ماندگی چاره‌ای جز اقتباس کامل از دست‌آوردهای غرب در تمام زمینه‌ها ندارد.
تأسیس فراموش‌خانه: او نخستین کسی بود که نوعی محفل ماسونی به نام فراموش‌خانه را در ایران برپا کرد. هدف از این محفل، ترویج اندیشه‌های نوگرایانه و اصلاح‌طلبانه بود.
اصلاح خط فارسی: ملکم از جمله کسانی بود که به اصلاح خط فارسی و جایگزینی الفبای لاتین به جای الفبای عربی پرداخت.
روشنفکری و نوگرایی: ملکم در زمینه‌های مختلف از جمله آموزش و پرورش، عدالت اجتماعی، آزادی بیان و حقوق زنان، دیدگاه‌های نوگرایانه‌ای داشت.
ویژگی‌های کتاب رساله های میرزا ملکم خان ناظم الدوله
این کتاب تصویری روشن از وضعیت ایران در عصر قاجار و چالش‌های پیش روی آن دوره ارائه می‌دهد. در موضوعات مختلفی از جمله سیاست، اقتصاد، اجتماع، فرهنگ و آموزش و پرورش نگاشته شده‌اند. شامل رساله‌های مختلفی از میرزا ملکم خان است که در آن‌ها به ترویج اندیشه‌های نوگرایانه و اصلاح‌طلبانه در ایران می‌پردازد. استدلال‌های قوی و منطقی، از ویژگی‌های بارز نگارش ملکم خان است. ملکم خان در نگارش خود از طنز و تمثیل نیز استفاده می‌کند که به جذابیت بیشتر مطالب کتاب کمک می‌کند.