مرگ شهریار سنگور
لوران گوده
رمان «مرگ شهریار سنگور» نوشتهی لوران گوده، نویسندهی معاصر فرانسوی و برندهی جایزهی گنکور در سال ۲۰۰۲، داستانی نمادین و تأملبرانگیز در مورد زندگی یک شهریار خونریز به نام سنگور است.
این رمان که با ترجمهی روان پرویز شهدی توسط انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه منتشر شده، به بررسی مفاهیمی همچون قدرت، خشونت، حقیقت و میراث انسان میپردازد.
شهریار سنگور، شخصیتی افسانهای است که قلمروی کوچک پدرش را به امپراتوری وسیعی تبدیل کرده است. او بیست سال جنگیده، شهرها را ویران و انسانهای بیشماری را به قتل رسانده است. در آستانهی مرگ، او از پسر کوچکش میخواهد تا هفت آرامگاه به نشانهی هفت چهرهی متفاوت او بسازد.
گوده در این داستان، همچون دیگر اثر مشهورش «آفتاب اسکورتا»، به زیبایی تخیل و واقعیت را در هم میآمیزد. ظاهر داستانی تخیلی و شخصیتهای آن، همچون نقابی بر چهرهی حقایق تلخ و گزندهای است که در پس رفتار و گفتارشان نهفته است.
«مرگ شهریار سنگور» رمانی سرشار از رنگ و احساسات سرد است که به درونمایههای عمیقی همچون وفاداری، خانواده، شرافت و جنگ میپردازد. این اثر، همچون قطعهای گمشده از یک تراژدی یونانی، در آسمان ادبیات فرانسه میدرخشد و خواننده را به تفکر در مورد ماهیت قدرت، خشونت و میراثی که انسان از خود به جای میگذارد، وا میدارد.
لوران گوده با خلق این اثر، نه تنها داستانی جذاب و پرکشش ارائه میدهد، بلکه تصویری تکاندهنده از چهرهی واقعی انسانها در مواجهه با قدرت، ثروت و لذتهای دنیوی به نمایش میگذارد و بر ادعاهای تاریخی در مورد شهریارانی که به اشتباه «دادگستر»، «ملتنواز» و «کشورگشایان بلندآوازه» خوانده شدهاند، خط بطلان میکشد.