ایمانوئل کانت (زاده ۱۷۲۴ - درگذشته ۱۸۰۴) فیلسوف آلمانی و یکی از بزرگترین متفکران تاریخ بشر است. او در عصر روشنگری زندگی می‌کرد و در زمینه‌های مختلف فلسفه از جمله معرفت‌شناسی، اخلاق، فلسفه سیاسی، و فلسفه علم نظرات نوآورانه‌ای ارائه کرد.
کانت معتقد بود که ذهن انسان نقشی فعال در شناخت جهان دارد. این دیدگاه، نقطه عطفی در فلسفه بود و به عنوان "انقلاب کپرنیکی در فلسفه" شناخته می‌شود. کانت نظریه‌ای اخلاقی مبتنی بر عقل و وظیفه‌گرایی ارائه کرد. او معتقد بود که انسان‌ها باید بر اساس اصول اخلاقی جهانی عمل کنند، نه بر اساس منافع شخصی یا احساسات. کانت از مدافعان جمهوری‌خواهی و آزادی‌های مدنی بود. او همچنین نظریه‌ای درباره صلح جهانی ارائه کرد که بر اساس فدراسیون دولت‌های آزاد بود. کانت به بررسی رابطه بین علم و فلسفه پرداخت و نظریه‌ای درباره ساختار علم ارائه کرد.
کتاب "کانت" اثر راجر اسکروتن، به بررسی زندگی و فلسفه ی امانوئل کانت، فیلسوف آلمانی قرن هجدهم، می پردازد. این کتاب به عنوان یک مقدمه ی جامع برای اندیشه های کانت شناخته می شود و به خوانندگان در درک مفاهیم پیچیده ی فلسفه ی او کمک می کند.