فانتزی در افسانه‌های عامیانهی ایرانی
ناصر شیری‌زاده
کتاب «فانتزی در افسانه‌های عامیانهی ایرانی؛ ظرفیت‌های فراموش‌شده در ادبیات کودک و نوجوان» از انتشارات نیش، اثری پژوهشی نوشته ناصر شیری‌زاده است که به بررسی دقیق و ژرفِ نقش عناصر فانتزی در حدود ۹۰۰ افسانه عامیانه ایرانی می‌پردازد.
ناصر شیری‌زاده، پژوهشگری فعال در حوزه ادبیات عامه و کودک و نوجوان است. او با بررسی دقیق آثار بومی، به احیا و آشنایی دوباره‌ی نسل جوان با ریشه‌های ادبی خود اهمیت می‌دهد.
ویژگی‌های کتاب:
● تمرکز بر ظرفیت‌های بومی
● کاربردی برای نویسندگان کودک و نوجوان
● تقویت هویت فرهنگی
● پژوهش‌محور و مستند: کتاب بر پایه‌ی بررسی حدود ۹۰۰ افسانه‌ی عامیانهی ایرانی نوشته شده و با دقتی علمی و ساختارمند، عناصر فانتزی موجود در آن‌ها را استخراج و تحلیل می‌کند.
محتوای کتاب:
کتاب «فانتزی در افسانه‌های عامیانهی ایرانی» اثری پژوهشی است که با بررسی دقیق حدود ۹۰۰ افسانه عامیانه از سراسر ایران، به تحلیل عناصر فانتزی نهفته در آن‌ها می‌پردازد. نویسنده در این اثر نشان می‌دهد که مفاهیمی چون جادو، دگردیسی، دیو و پری، موجودات فراطبیعی و سفرهای شگفت‌انگیز در دل روایت‌های سنتی ایرانی حضوری پررنگ دارند و ظرفیت آن را دارند که در قالب داستان‌های مدرن کودک و نوجوان بازآفرینی شوند. این کتاب ضمن معرفی نمونه‌های گوناگون، به تحلیل ساختاری و معنایی این عناصر می‌پردازد و مسیر تازه‌ای برای داستان‌نویسان و پژوهشگران در زمینه ادبیات فانتزی ایرانی می‌گشاید.
مخاطبان کتاب:
مخاطبان اصلی این کتاب، نویسندگان، پژوهشگران، دانشجویان ادبیات و فعالان حوزه ادبیات کودک و نوجوان هستند که به دنبال منابع بومی برای خلق آثار فانتزی اصیل ایرانی‌اند. همچنین معلمان، مربیان فرهنگی، و علاقه‌مندان به فرهنگ عامه نیز می‌توانند با مطالعه این اثر، درک عمیق‌تری از ریشه‌های قصه‌گویی در ایران به‌دست آورند و از آن در آموزش، نگارش یا بازآفرینی داستان‌ها بهره ببرند. این کتاب برای کسانی که دغدغه هویت فرهنگی و بومی‌سازی محتوای ادبی را دارند، منبعی ارزشمند و الهام‌بخش است.
کتاب «فانتزی در افسانه‌های عامیانهی ایرانی» اثری ارزشمند و بی‌سابقه است که نه تنها افسانه‌های عامیانه را به‌صورت نظام‌مند تحلیل می‌کند، بلکه ظرفیت تبدیل‌شدن آن‌ها به ادبیاتی نوین و جذاب برای کودکان و نوجوانان ایرانی را نشان می‌دهد. این اثر پاسخی اثرگذار به نیاز تولید آثار بومی فانتزی است و می‌تواند پلی باشد میان گذشته‌ی سرشار از افسانه و امروزِ معاصر فرهنگی ایران.