جایی نزدیک بهشت
حمزه ولی‌پور
کتاب «جایی نزدیک بهشت» نوشته‌ی حمزه ولی‌پور، منتشرشده در سال ۱۳۹۴ توسط انتشارات سروش، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه فارسی است که در قالب داستانی واقعی و ملموس روایت می‌شود.
داستان اصلی روایت سربازی به نام «مصیب» است که دوران خدمت خود را در شهر مشهد می‌گذراند و مأموریتی دشوار به او محول می‌شود: بازگرداندنِ پسر مبتلا به سندرم داون که گم شده، به خانواده‌اش. این پسر کوچک به مصیب می‌گوید که گم نشده و در واقع قصد داشته به زیارت امام رضا (ع) برود؛ اما در رفتن دنبال خانواده، مصیب ابتدا به سخنان او توجه نمی‌کند و سپس در مسیر خود با تحول و اتفاقی ناگهانی روبه‌رو می‌شود.
درباره نویسنده:
حمزه ولی‌پور، متولد حدود سال ۱۳۶۲ شمسی، اصالتاً اهل کرمانشاه است و اکنون در کرج ساکن است. او در رشته‌ی ادبیات نمایشی از دانشگاه صدا و سیما فارغ‌التحصیل شده است. اولین اثر منتشرشده‌ی وی کتابی با عنوان «به سادگی معجزه» در سال ۱۳۹۱ است. سپس در سال ۱۳۹۴، انتشارات سروش داستانی با محوریت مضمون رضوی با عنوان «جایی نزدیک بهشت» را منتشر کرد؛ اثری که ریشه‌هایی در واقعیت دارد و موفق به کسب جایزه بهترین داستان در جشنواره قرآن و عترت شد.
ساختار کتاب متشکل از هفت بخش است: «خواب لطیف دم صبح»، «مثل نوازش یک لبخند»، «خانه‌ای همین نزدیکی»، «بازی هزاررنگ روزگار»، «افق‌های محو و مه‌آلود روبه‌رو»، «جشن بی‌کران رقص هزاران ماهی» و «پروانه‌شو». هر بخش داستانی کوتاه با فضای شاعرانه و زبانی ساده و دل‌نشین است که در کنار هم تصویری پیوسته و تاثیرگذار از تحول درونی شخصیت‌ها فراهم می‌آورد.
در مجوع، سبک روایت کتاب ساده، نزدیک به مردم و به لحنی شیرین است که به‌راحتی با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند. روایت صادقانه‌ای از مواجهه‌ی انسان با واقعیت‌های زندگی، مسئولیت، هم‌دلی و معنویت ارائه می‌دهد. این زبان روان و تأثیرگذار باعث می‌شود که خواننده حتی در قالب داستان کوتاه هم به عمق کار پی ببرد و اندیشه‌برانگیزی در ذهن او شکل بگیرد.
