زندگینامه گرسنگی
املی نوتومب
کتاب «زندگینامه گرسنگی» اثری نیمهاتوبیوگرافیک از نویسنده بلژیکی آملی نوتومب است که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد و در ایران با ترجمه فریده مشتاقی توسط انتشارات قطره در سال ۱۴۰۱ به چاپ رسید.
درباره نویسنده:
فابین کلر نوتومب با تخلص ادبی آملی نوتومب در ۹ ژوئیه ۱۹۶۶ در بروکسل، بلژیک متولد شد. او در زندگینامهاش خود را متولد ۱۹۶۷ در کوبه، ژاپن معرفی میکند. پدرش، بارون پاتریک نوتومب، دیپلمات بلژیکی بود که به دلیل شغلش، خانواده نوتومب در کشورهای مختلفی از جمله ژاپن، چین، نیویورک، بنگلادش و میانمار زندگی کردند. این تجربیات بینالمللی تأثیر عمیقی بر آثار او گذاشته است. نوتومب از هفده سالگی شروع به نوشتن کرد و در سال ۱۹۹۲ با اولین اثرش وارد دنیای ادبیات شد. او هر سال یک رمان منتشر میکند و آثارش به ۳۸ زبان زنده دنیا ترجمه شدهاند.
ویژگیهای کتاب:
● روایت شخصی و صادقانه: کتاب بر اساس زندگی واقعی نویسنده است، ولی با لایههایی از بازآفرینی ادبی.
● «گرسنگی» در اینجا فقط به معنای گرسنگی فیزیکی نیست؛ بلکه استعارهای از گرسنگی عاطفی، روانی، معنوی و حتی شناختی است.
● فضاهای متنوع و بینفرهنگی: به دلیل سبک زندگی دیپلماتیک خانواده، فضاهای مختلفی در کتاب حضور دارند: ژاپن، چین، آمریکا، بنگلادش، میانمار و اروپا.
● بیان احساسات دوران کودکی: کتاب بازتابی از احساسات کودکی است: معصومیت، سردرگمی، عطش فهمیدن، ترس از ترک شدن، وسوسه قدرت و زیبایی.
محتوای کتاب:
«زندگینامه گرسنگی» روایتی از دوران کودکی و نوجوانی نوتومب است که در کشورهای مختلفی به دلیل شغل دیپلماتیک پدرش زندگی کرده است. او در این کتاب به بررسی مفاهیمی چون اشتیاق، افراط، هویت و از خودبیگانگی میپردازد. عنوان کتاب، «گرسنگی»، بهصورت نمادین به میل بیپایان انسان برای تجربه، دانش و معنا اشاره دارد. نوتومب همچنین به مبارزهاش با اختلالات خوردن و تمایلش به کنترل بدنش میپردازد و گرسنگی را بهعنوان سمبلی از نیازهای معنوی و روانی خود به کار میگیرد.
بخشی از متن کتاب:
"واقعیت تاریخی عجیبی است: هرگز هیچکس دلش نخواسته که به وانوآتو برود. حتی بینصیبترین ناحیهٔ جغرافیایی که جزیرهٔ دزولاسیون است مجیزگویان خود را دارد: در رهاشدگی این جزیره چیز جذابی وجود دارد. هرکس بخواهد بر تنهایی خود تأکید کند و یا نقش شاعر ملعون را ایفا کند برای کسب نتیجهٔ مطلوب میگوید: «از جزیرهٔ دزولاسیون برمیگردم.» آنکه از جزایر مارکیز برمیگردد تفکر زیستمحیطی را برمیانگیزد، آنکه از پُلینِزی بازمیگردد از گوگَن یاد میکند و از این دست. بازگشت از وانوآتو هیچ واکنشی در پی ندارد.
عجیبتر آنکه هیبرید جدید مجمعالجزایر دلپذیری است. این جزایر دارای ساز و برگ معمول اقیانوساند که رؤیاانگیز است، ازجمله درختان نخل، ساحل شن نرم، درختان نارگیل، گل و گیاه و زندگی ساده و جز آن. میتوان از ویالات تقلید کرد و گفت که اینها جزیرهای است بینهایت جزیرهای: چرا افسون جزیره بودن که با ظهور کوچکترین صخره خودی نشان میدهد درمورد جزیرهٔ واته و خواهرانش معنی پیدا نمیکند؟"
«زندگینامه گرسنگی» اثری عمیق و تأملبرانگیز است که به بررسی میل، هویت و چالشهای بزرگ شدن در جهانی که دائماً در حال تغییر است، میپردازد. نوتومب با نثری تند و پرقدرت، خوانندگان را به سفری دعوت میکند که در آن نهتنها به مفهوم گرسنگی در معنای واقعی، بلکه بهعنوان استعارهای از عطش انسانی برای معنا و تجربه میپردازد. این رمان، با تأملات شخصی و فلسفی خود، گواهی بر ناآرامی و اشتیاق بیپایان انسان برای تحقق و درک دنیای پیرامون است.