نود و سه
ویکتور هوگو
کتاب «نود و سه» رمانی از نویسندهٔ برجستهٔ فرانسوی، ویکتور هوگو، است که در سال ۱۸۷۴ منتشر شد و به عنوان آخرین رمان او شناخته می‌شود. این اثر به وقایع سال ۱۷۹۳، یکی از پرتلاطم‌ترین دوره‌های انقلاب فرانسه، می‌پردازد.
این کتاب توسط محمدرضا پارسایار به فارسی ترجمه شده و توسط انتشارات هرمس در ۶۱۲ صفحه منتشر شده است.
دربارهٔ نویسنده:
ویکتور هوگو (۱۸۰۲–۱۸۸۵) شاعر، نویسنده و نمایشنامه‌نویس نامدار فرانسوی و از پیشگامان جنبش رمانتیسم بود. آثار او، مانند «بینوایان» و «گوژپشت نتردام»، بازتاب‌دهندهٔ تاریخ و فرهنگ فرانسه هستند و تأثیر عمیقی بر ادبیات جهان داشته‌اند.
ویژگی‌های کتاب:
● روایت چندلایه و پیچیده: داستان نه‌تنها به حوادث انقلاب فرانسه می‌پردازد، بلکه در دل آن، درگیری‌های درونی شخصیت‌ها، تضاد بین عقل و احساس، ایمان و ایدئولوژی، و سنت و پیشرفت را نمایش می‌دهد.
● پرداخت دقیق به تاریخ: «نود و سه» به یکی از خونین‌ترین سال‌های انقلاب فرانسه (۱۷۹۳ میلادی) می‌پردازد که دوران حکومت وحشت (Reign of Terror) بود.
● شخصیت‌پردازی قدرتمند: شخصیت‌هایی چون مارکی دو لانتوناک، گووَن و سیموردن نمایندگان سه گرایش سیاسی و اخلاقی متفاوت‌اند و با عمق روانی و فکری خاصی پردازش شده‌اند.
● زبان غنی و شاعرانه: نثر کتاب، مخصوصاً در ترجمهٔ محمدرضا پارسایار، همچنان رنگ و بویی شاعرانه دارد و جملات پرکشش، عمیق و گاه پرشور هستند.
● مضامین فلسفی و انسانی: کتاب پر از اندیشه‌های عمیق دربارهٔ آزادی، عدالت، مسئولیت، فداکاری، و معنای واقعی انقلاب است. تقابل انسان با ایدئولوژی به‌خوبی در آن نشان داده شده است.
محتوای کتاب:
رمان «نود و سه» داستانی پرتنش و چندلایه از وقایع انقلاب فرانسه در سال ۱۷۹۳ است که در آن، سه شخصیت اصلی با دیدگاه‌های متفاوت سیاسی و اخلاقی در مرکز روایت قرار دارند: مارکی دو لانتوناک، اشراف‌زاده‌ای وفادار به سلطنت؛ گوون، افسر جمهوری‌خواهی میانه‌رو؛ و سیموردن، کشیشی انقلابی و افراطی. این داستان در دل نبردهای خونین میان سلطنت‌طلبان و جمهوری‌خواهان در منطقه‌ی ونده رخ می‌دهد و در عین نمایش خشونت و آشوب انقلاب، سؤالاتی عمیق درباره انسانیت، وفاداری، فداکاری، و معنای واقعی آزادی مطرح می‌کند. روایت با توصیف‌های شاعرانه و تحلیل‌های اخلاقی و فلسفی، مخاطب را به سفری درونی و تفکری بر سرشت انسان می‌برد.
بخشی از متن کتاب:
"گروهانی که در جنگل لاسودره موضع گرفته بود کاملاً مراقب اوضاع بود. هیچ شتابی نداشت. گاه نگاهی به چپ می‌انداخت و گاه به راست، گاه به پیش رو و گاه به پشت سر، کِلبر گفته بود: «سرباز باید پشت سرش هم چشم داشته باشد.» دیرزمانی بود که پیاده راه می‌سپردند. ساعت چند بود؟ چه زمانی از روز بود؟ معلوم نبود. زیرا در جنگل‌های انبوه خودرو همیشه هوا تاریک است."
«نود و سه» تصویری حماسی و انسانی از دوران پرتلاطم انقلاب فرانسه ارائه می‌دهد و با پرداختن به پیچیدگی‌های اخلاقی و سیاسی آن دوره، خواننده را به تفکر دربارهٔ ارزش‌ها و باورهای انسانی دعوت می‌کند. این اثر نشان‌دهندهٔ توانایی هوگو در ترکیب تاریخ و ادبیات به شکلی بی‌نظیر است.