مردی که می‌خندد
ویکتور هوگو
«مردی که می‌خندد» رمانی است از ویکتور هوگو، نویسنده و شاعر فرانسوی، او این رمان را در سال ۱۸۶۹ منتشر کرد. داستان رمان در انگلستان قرن هفدهم و هجدهم اتفاق می‌افتد. این رمان، با وجود گذشت سال‌ها از زمان انتشارش، همچنان یکی از آثار برجستهٔ ادبیات جهان محسوب می‌شود.
درباره نویسنده:
ویکتور هوگو (۱۸۰۲-۱۸۸۵) نویسنده، شاعر و نمایشنامه‌نویس فرانسوی بود که از برجسته‌ترین چهره‌های رمانتیسیسم به شمار می‌رود. از مشهورترین آثار او می‌توان به «بینوایان» و «گوژپشت نوتردام» اشاره کرد. هوگو علاوه بر ادبیات، در سیاست نیز فعال بود و از مدافعان عدالت اجتماعی و آزادی بیان محسوب می‌شد.
ویژگی‌های کتاب:
- رمان به بررسی مسائل اجتماعی، سیاسی و فلسفی می‌پردازد. هوگو در این اثر به نقد اشرافیت، بی‌عدالتی و ظلم حاکم بر جامعه می‌پردازد.
- شخصیت‌پردازی: شخصیت‌های رمان بسیار قوی و جذاب هستند. گوین پلین، شخصیت اصلی داستان، مردی با چهره‌ای تغییر یافته است که نمادی از رنج و ستم است.
- سبک نگارش: هوگو در این رمان از سبک رمانتیک خود استفاده کرده‌است. او با توصیفات دقیق و پرشور، فضایی تأثیرگذار و جذاب ایجاد می‌کند.
محتوای کتاب:
داستان دربارهٔ مردی به نام گوین پلین است که در کودکی توسط افرادی به نام «کمپرا پردیکوس» (Comprachicos) به شکل فجیعی تغییر چهره داده می‌شود. این افراد چهرهٔ او را به گونه‌ای تغییر می‌دهند که همیشه لبخند می‌زند.
گوین پلین پس از این اتفاق، به همراه مردی به نام اورسوس و دختری نابینا به نام دئا، در سراسر انگلستان سفر می‌کند و نمایش‌هایی اجرا می‌کنند.
با گذشت زمان، گوین پلین به عنوان یک شخصیت مشهور شناخته می‌شود و وارد محافل اشرافی می‌شود. او در این محافل با بی‌عدالتی و ظلم حاکم بر جامعه آشنا می‌شود.
در انتهای داستان عشق "جوئین پلین" و "دئا" نیز بسیار ناراحت‌کننده و دردناک است.
بخشی از متن کتاب:
«عشق حقیقی هرگز فرو نمی نشیند. روی هیزم سوخته را خاکستر می گیرد، ولی ستارگان، تابناکی خود را از دست نمی دهند.»
درمجموع، «مردی که می‌خندد» رمانی است که با گذشت سال‌ها همچنان جذاب و تأثیرگذار است. این رمان به خواننده کمک می‌کند تا به مسائل مهمی مانند عدالت، انسانیت و عشق فکر کند. هوگو در این رمان با خلق شخصیت‌هایی ماندگار و داستانی پرکشش، اثری ارزشمند و قابل تأمل خلق کرده‌است.
