تدوین تاریخ تبرستان، اثر بهاءالدین محمد پسر حسن پسر اسفندیار، در 613 هجری. پس از سالها تحقیق، به پایان رسید. این کتاب به رغم داشتن نثری دشوار و آمیخته به شعرهای عربی و برخی آیات قرآنی به لحاظ نوع تاریخ نگاری، ثبت رخدادهای تاریخی، تحلیلها، ذکر نامهای مشاهیر، جغرافیای تاریخی و غیره اثری است نفیس که با نثری فصیح و فاخر تحریر شده است. روشن است نگارش ادبی این اثر مربوط به سده هفتم هجری است و به قاعده دور از بان سلیس و روان معاصر، تا آن اندازه که درک متون را پیچیده کرده است، به نحوی که برای غالب دانش پژوهان و دوستداران تاریخ، فهم مفاهیم آن سخت و دشوار است... عبدالله سیار اندیشمند توانا، ادیب و مترجم ادبیات عرب هم، با نهایت پایبندی به متن، در تعدیل و ترجمان متون تعریبی، کوشش بایسته ای به کار بست تا کتاب پیش رو با نثری روان و برگردانی مطابق ادبیات زمان مهیا شود.