معرفی کتاب

این کتاب، خاطرات مرتضی احمدی است. کتابی که به گفته‌ی خود او در زمان سالخوردگی و با یاد روزگار جوانی نوشته شده است. او در این خود زندگی‌نامه که به شکلی کاملا داستانی روایت شده است به چگونگی وارد شدن به هنر تئاتر و مسیری که در هنر انتخاب کرده بود پرداخته است. او درباره هنر مطربی و نگاه بسته‌ی جامعه به هنرمندانی که در این زمینه فعالیت می‌کردند می‌گوید و اینکه چطور به دلیل همین نگاه‌ها و بی‌اهمیت جلوه دادن این هنر توسط عامه جامعه این هنرمندان در فقر زیسته و در فقر نیز مرده‌اند.

او علاوه بر بیان خاطراتش، به توصیف و تشریح فضای شهری آن روزهای تهران نیز می‌پردازد. به معماری خانه‌های جنوب تهران، حمام‌های عمومی، چگونگی برپایی مراسم عزا و عروسی، آیین‌های مذهبی همچون عاشورا، درباره‌ی سینماهای تهران و برخورد مردم با فیلم‌های اکران شده و هرچیز دیگری را که می‌توان در میان مردم یک شهر دید و تجربه کرد. در این کتاب هم، همانند دیگر آثار مرتضی احمدی، می‌توانید با تاریخ اجتماعی و ادبی تهران نیز آشنا شوید.

· نسخه الکترونیکی این اثر در اپلیکیشن فیدیبو و طاقچه موجود است.

· این کتاب برای افرادی که به زندگی‌نامه خوانی و آشنایی با تاریخ شهری علاقه‌مندند، مناسب است.

درباره نویسنده

مرتضی احمدی، هنرمندی فعال در حوزه رادیو، تلویزیون، تئاتر و سینما بود. او در تهران متولد شد و در تمام زندگی‌اش در همان‌جا ماند. او به دلیل علاقه‌ای که به زادگاهش داشت، سعی زیادی در شناساندن تهران قدیم به واسطه‌ی کتاب‌هایش به نسل‌های دیگر کرد. او نه تنها خاطرات و هر آنچه مربوط به تاریخ تهران می‌شود را مکتوب کرده است، بلکه با صدای خود نیز آن‌ها را خوانده و یا توضیحات بیشتری در مورد آن‌ها داده است. صدای او را می‌توانید در پادکست‌ها و یا محصولات صوتی که در او در زمان حیاتش منتشر کرده است، بشنوید. از دیگر آثار او می‌توان به پیش‌پرده و پیش‌پرده ‌خوانی، فرهنگ برو بچه‌های ترون، کهنه‌های همیشه نو، و مردی که هیچ بود اشاره کرد. او علاوه بر نویسندگی، در فیلم‌ها و سریال‌های زیادی نیز ایفای نقش کرده است.

بخشی از کتاب

زمستان‌های پر برفی داشتیم، همه جا یخ و یخبندان. کرسی ذغالی تا شب عید مهمان خانه‌هامان بود. چه شب‌های به یاد ماندنی زیر کرسی داشتیم، همه دور هم جمع می‌شدیم، گندم و شاهدانه‌ی بو داده و نخودچی و کشمش و توت و انجیر خشکه قاقالی‌لیِ شب‌های درازمان بود. گاه «برف شیره» هم کام ما را عوض می‌کرد.کتاب شاهنامه و امیرارسلان نامدار و حسین‌کرد شبستری، قصه‌های هرشبمان بود. شب یلدا را با خوردن هندوانه و انار دان کرده و نمک و گلپر می‌گذراندیم. خواجه‌ی شیراز هم پاسخگوی هر نیتمان بود..

دریافت جدیدترین‌ اخبار

Products

همه‌ی نتایج با تگ بازیگران

پرسه در احوالات ترون و ترونیا

من و زندگی