علی‌محمد افغانی

علی محمد افغانی در سال ۱۳۰۳ در کرمانشاه متولد شد. او در دوران جوانی به دلیل فعالیت‌های سیاسی به زندان رفت و در زندان بود که شروع به نوشتن کرد.

رمان‌های افغانی به سبک رئالیسم نوشته شده‌اند. او در رمان‌های خود به بررسی موضوعات مختلف اجتماعی و سیاسی می‌پردازد. برای افغانی، تمامی جزئیات، از ظریف‌ترین تا آشکارترین، حائز اهمیت بودند. او به ظرافت، شمایل و خصوصیات ظاهری شخصیت‌ها، حتی دورترین آنها به ماجرا، را به تصویر می‌کشید. این دقت نظر، خواننده را در فضایی واقعی و ملموس غرق می‌کند و به او کمک می‌کند تا با شخصیت‌ها و داستان ارتباطی عمیق‌تر برقرار کند. افغانی در خلق شخصیت‌ها، از محیط اطراف و افرادی که با آنها سروکار داشت و یا در جامعه می‌دید، ایده می‌گرفت.این امر سبب شده تا شخصیت‌های او به شدت باورپذیر و ملموس باشند. خواننده به راحتی می‌تواند با آنها همذات‌پنداری کند و آنها را به عنوان "یکی از خود" بپذیرد.

برخی از آثار:

• شوهر آهو خانم (۱۳۴۰)
• محکوم به اعدام (۱۳۴۳)
• دکتر بکتاش (۱۳۴۷)
• شلغم میوه بهشته (۱۳۴۸)
• شادکامان دره قره سو (۱۳۵۰)
• همسفرها (۱۳۵۲)
• بافته های رنج (۱۳۶۲)
• سیندخت (۱۳۶۳)
• سنگی بر روی بافه (۱۳۶۴)

علی محمد افغانی یکی از نویسندگان برجسته ایرانی در دوران معاصر است. رمان‌های او به دلیل پرداختن به موضوعات مهم اجتماعی و سیاسی و همچنین به دلیل سبک نگارش قوی، مورد توجه بسیاری از منتقدان و خوانندگان قرار گرفته‌اند. او در سال ۱۳۸۶ در تهران درگذشت.