محمدرضا صفدری

محمدرضا صفدری، نویسنده ایرانی، در ۵ مرداد ۱۳۳۲ در خورموج، مرکز شهرستان دشتی در استان بوشهر، متولد شد. او فارغ‌التحصیل رشته ادبیات نمایشی از دانشگاه تهران است.

صفدری از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۷ در جلسه‌های داستان‌خوانی پنج‌شنبه‌ها که در خانهٔ هوشنگ گلشیری و با حضور چند نویسنده جوان تشکیل می‌شد شرکت می‌کرد. اولین داستان او با عنوان «سیاسنبو» در سال ۱۳۶۶ در مجلهٔ کتاب جمعه چاپ شد.

صفدری تاکنون چندین کتاب داستانی، از جمله «سیاسنبو»، «سنگ و سایه»، «من ببر نیستم پیچیده به بالای خود تاکم»، «با شب یکشنبه»، «چهل گیسو» و «تیله آبی» را منتشر کرده است.

آثار این نویسنده، به‌ویژه داستان‌های «سیاسنبو» و «سنگ و سایه»، به‌دلیل زبان ساده و روان، شخصیت‌پردازی دقیق و باورپذیر و فضاسازی‌های قوی، مورد توجه منتقدان و مخاطبان قرار گرفته‌اند. علاوه بر این، او در داستان‌های خود، به مسائل اجتماعی و فرهنگی نیز توجه می‌کند و تلاش می‌کند تا از طریق داستان‌های خود، به مخاطبان خود کمک کند تا دنیای اطراف خود را بهتر درک کنند.

صفدری در سال ۱۳۸۴ برای کتاب «سیاسنبو» برندهٔ جایزهٔ ادبی جلال آل‌احمد شد