دونالد بارتلمی، نویسندهی پستمدرن آمریکایی، با کتاب «رابرت کندی از غرق شدن نجات یافت» ما را به سفری در دنیای داستانهای ساختارشکنانه میبرد. این مجموعه که شامل ۱۷ داستان کوتاه است، با روایتی غیرخطی و بازیگوشی با فرم داستاننویسی، خواننده را به چالش میکشد.
دونالد بارتلمی از نویسندگان برجستهی قرن بیستم در حوزهی داستان کوتاه و رمان تجربی است. او در هفتم آوریل ۱۹۳۱ در فیلادلفیای امریکا متولد شد. در ابتدای دههی ۱۹۵۰ وارد دانشگاه هیوستون شد و به تحصیل دروس روزنامهنگاری، ادبیات، نویسندگی خلاق و فلسفه پرداخت. بارتلمی در سال ۱۹۶۴ اولین مجموعه داستان خود را با عنوان برگرد، دکتری کالیگری منتشر کرد و از آن پس به مدت سه دهه از پیشگامان ادبیات معاصر امریکا بود.
کتاب حاضر گزیدهای از داستانهای مجموعه "شصت داستان" اوست. بارتلمی در این کتاب، مرزهای بین واقعیت و خیال، گذشته و حال را در هم میآمیزد. او با استفاده از کولاژنویسی و خردهروایتهای متعدد، تصویری موزاییکی و چندلایه از شخصیتها و رویدادها ارائه میدهد. روایتهای این کتاب به جای دنبال کردن یک خط داستانی منسجم، به صورت قطعات پراکندهای هستند که در کنار هم معنایی نوین میآفرینند.
یکی از ویژگیهای بارز این کتاب، استفاده از شخصیتهای واقعی در داستانها است. رابرت کندی، شخصیت اصلی یکی از داستانها، در قالب یک روایت ساختگی و با استفاده از خردهروایتهای متعدد، به تصویر کشیده میشود. این رویکرد، مرز بین واقعیت و تخیل را مبهم کرده و خواننده را به تفکر و تفسیر وا میدارد.
بارتلمی در این کتاب، به مسائل اجتماعی و سیاسی نیز میپردازد. او با استفاده از طنز و کنایه، به نقد وضعیت موجود میپردازد و خواننده را به تفکر درباره مسائل روزمره دعوت میکند. همچنین، او با بازنویسی داستانهای کلاسیک مانند «اوژنی گرانده» و «بتمن و جوکر»، به چالش کشیدن مفاهیم سنتی و ارائه دیدگاههای نوین میپردازد.
«رابرت کندی از غرق شدن نجات یافت» تنها یک مجموعه داستان نیست، بلکه یک تجربه ادبی است. این کتاب با زبان ساده و روان، اما با ساختاری پیچیده، خواننده را به دنیایی متفاوت میبرد. دنیایی که در آن مرزهای شناخته شده شکسته شده و همه چیز ممکن است.
اگر به دنبال تجربه ای متفاوت در دنیای ادبیات هستید، خواندن این کتاب را به شما پیشنهاد میکنم. با خواندن این کتاب، نه تنها با سبک نوشتاری منحصر به فرد بارتلمی آشنا میشوید، بلکه به تفکر درباره مسائل مختلفی همچون هویت، واقعیت و هنر واداشته میشوید.