کتاب «تاریخ تحول دولت در اسلام تا پایان امویان» نوشته شجاع احمدوند، اثری ارزشمند در حوزه تاریخ سیاسی اسلام و اندیشه سیاسی است که با رویکردی تحلیلی و مبتنی بر نظریههای نوین، به بررسی تحولات دولت در اسلام از آغاز تا پایان دوره امویان میپردازد.
شجاع احمدوند به سال ۱۳۴۵ متولد شد. او در سال ۱۳۷۹ در مقطع دکتری علوم سیاسی با گرایش اندیشه سیاسی در ایران و اسلام از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد و هماکنون عضو هیئت علمی دانشكده حقوق و علوم سياسي دانشگاه علامه طباطبایی است.
او در این کتاب، با طرح این پرسش که دولت چیست و چه ویژگیهایی دارد، به سراغ تعریف و توصیف دولت رفته است. احمدوند با تاکید بر این نکته که دولت صرفاً یک نهاد فیزیکی نیست، بلکه مجموعهای از باورها، ارزشها و روابط قدرت است، به تحلیل ماهیت دولت میپردازد. او با استفاده از ابزارهای نظری، دولت را ترکیبی از امر ذهنی و عینی دانسته و شاخصهایی برای ارزیابی دولتهای مختلف ارائه میدهد.
یکی از ویژگیهای برجسته این کتاب، تمرکز بر دوره امویان است. نویسنده با بررسی دقیق ساختار سیاسی، اجتماعی و فرهنگی این دوره، به تحلیل میزان تحقق ایدههای اسلامی در دولت اموی و چالشهای پیش روی آن میپردازد. او نشان میدهد که دولت اموی با وجود ادعاهای اسلامی، به تدریج از آرمانهای اولیه دور شده و به یک حکومت موروثی و متمرکز تبدیل شده است.
از دیگر نکات قابل توجه کتاب، استفاده از منابع اولیه و ثانویه متنوع است. نویسنده با بهرهگیری از قرآن، سنت، آثار تاریخی و دیدگاههای اندیشمندان مسلمان و غربی، به تحلیل عمیق موضوع پرداخته است.
کتاب «تاریخ تحول دولت در اسلام تا پایان امویان» اثری است که برای دانشجویان، پژوهشگران و علاقهمندان به تاریخ اسلام و اندیشه سیاسی بسیار مفید خواهد بود. این کتاب با زبانی ساده و روان، به پرسشهای اساسی درباره ماهیت دولت، تحولات سیاسی در اسلام و چالشهای پیش روی دولت اسلامی پاسخ میدهد و درک ما را از تاریخ اسلام عمیقتر میکند.
