محمد سروش

محمد سروش (آیت الله محمد سروش محلاتی)، (زادهٔ ۱۳۴۰، محلات)، فقیه و پژوهشگر برجسته معاصر، با نگاهی ژرف به مسائل فقهی و سیاسی، جایگاه ویژه‌ای در حوزه علمیه قم و اندیشه دینی معاصر یافته است. او تحصیلات حوزوی خود را از سال ۱۳۵۵ در قم آغاز کرده و از محضر اساتید بزرگی همچون محقق داماد، ستوده، شبیری زنجانی و وحید خراسانی بهره برده‌است. این تعامل گسترده با اندیشمندان مختلف، به وی فرصت داده تا در حوزه‌های مختلف فقه، اصول، فلسفه و عرفان به تحقیق و تدریس بپردازد.

محلاتی با رویکردی نوآورانه به فقه، به ویژه فقه سیاسی، تلاش کرده است تا پاسخگوی نیازهای جامعه معاصر باشد. وی با تأکید بر اهمیت اجتهاد جامع، به دنبال تطبیق آموزه‌های دینی با مسائل روزآمد سیاسی و اجتماعی است. از جمله مباحثی که محلاتی به آن پرداخته است، می‌توان به حقوق شهروندی، قرائت‌های مختلف از نظریه ولایت فقیه، امکان فقهی انتخابات و جمع میان اسلام و مردم‌سالاری اشاره کرد. تدریس ایشان در سطوح مختلف حوزه و تألیف کتاب‌های متعدد در زمینه فقه سیاسی، نشان از اهتمام وی به تربیت نسل جدیدی از فقها با نگاهی تحلیلی و تطبیقی دارد. محلاتی معتقد است که فقیه باید با شناخت دقیق از مسائل روز و چالش‌های پیش روی جامعه، به ارائه راهکارهای فقهی مناسب بپردازد.

● برخی از آثار:

دین و دولت در اندیشه اسلامی

آزادی، عقل و ایمان (برگزیدهٔ کتاب سال)

اندیشه و ایمان در آزادی

مجموعه مقالات بی‌طرفی شرط داوری -فقه متهم است یا مدعی

امکان‌سنجی انتخابات در نظام اسلامی

شهر مردگان: ده مقاله در حقوق اساسی مخالفین

مبانی حریم خصوصی در اندیشه اسلامی

مجموعه مقالات دولت و ابزارهای الزام شهروندان به شریعت

می‌توان گفت که آیت الله محمد سروش محلاتی با تلفیق دانش عمیق فقهی با اندیشه‌های نوین، به یکی از چهره‌های شاخص و تأثیرگذار در حوزه اندیشه دینی معاصر تبدیل شده است. ایشان با پژوهش‌های گسترده و تلاش‌های بی‌شائبه خود، گامی مهم در جهت تطبیق آموزه‌های دینی با مقتضیات زمان و مکان برداشته است.