جوزف کنراد

جوزف کنراد، با نام اصلی تئودور جوزف کنراد نالچ کوژینوسکی، نویسندهٔ بریتانیایی-لهستانی بود که در سال ۱۸۵۷ در بردیچیف، اوکراین، به دنیا آمد. کنراد در سال ۱۸۶۲ به همراه خانواده‌اش به روسیه تبعید شد. او در سال ۱۸۷۴ از مدرسه‌ای در روسیه اخراج شد و در همان سال به عنوان ملوانی در کشتی تجاری فرانسه مشغول به کار شد. 

کنراد در سال ۱۸۸۶ به انگلستان مهاجرت کرد و در آنجا به نوشتن داستان روی آورد. اولین رمان او، «دارلینگ»، در سال ۱۸۹۵ منتشر شد.

آثار کنراد به موضوعات مختلفی از جمله استعمار، استثمار، طبیعت انسان، و ماهیت واقعیت می‌پردازند. او به انتقاد از استعمار و استثمار می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه این عوامل می‌توانند بر زندگی انسان تأثیر منفی بگذارند.

جوزف کنراد یکی از مهم‌ترین نویسندگان قرن بیستم محسوب می‌شود. آثار او به زبان‌های زیادی ترجمه شده و مورد تحسین منتقدان و خوانندگان قرار گرفته است. برخی از مهم‌ترین آثار کنراد عبارتند از:

دارلینگ (۱۸۹۵)
قلب تاریکی (۱۸۹۹)
نوسترومو (۱۹۰۴)
لرد جیم (۱۹۰۲)
مردی که می‌خواست شاه شود (۱۹۰۷)
کشتی سفید (۱۹۰۹)
آخرین مرد (۱۹۱۱)
لبهٔ تاریکی (۱۹۱۷)
جوزف کنراد در سال ۱۹۲۴ در بیشاپس‌بورن، بریتانیا، درگذشت.