سیامک گلشیری

سیامک گلشیری، نویسنده‌ی معاصر ایرانی، در سال ۱۳۴۷ در شهر تاریخی اصفهان متولد شد. میراث ادبی خانواده، با داشتن پدری مترجم و عمویی داستان‌نویس چون هوشنگ گلشیری، بی‌شک بر علاقه‌ی سیامک به دنیای کتاب و داستان تأثیرگذار بوده است. سال‌های کودکی او در اصفهان پر از رنگ و لعاب گذشت، اما با تغییر شغل پدر، خانواده به تهران مهاجرت کردند. این تغییر مکان، افق دید سیامک را گسترش داد و او را با دنیای جدیدی آشنا کرد. پس از انقلاب، او به اصفهان بازگشت و به تحصیل پرداخت.

علاقه‌ی سیامک گلشیری به هنر و ادبیات، او را به سمت تئاتر کشاند و در دوران دبیرستان چندین نمایشنامه را کارگردانی کرد. با این حال، خدمت سربازی و سپس تحصیل در رشته‌ی زبان آلمانی، مسیر زندگی او را تغییر داد. مطالعه‌ی ادبیات آلمان، دنیای وسیعی از داستان‌نویسی را پیش روی او قرار داد و او را به سمت نویسندگی حرفه‌ای سوق داد.

اولین داستان کوتاه سیامک گلشیری در سال ۱۳۷۳ منتشر شد و پس از آن، آثار متعددی از او در مجلات و روزنامه‌های مختلف به چاپ رسید

سیامک گلشیری علاوه بر داستان‌های بزرگسال، به نوشتن داستان‌های کودک و نوجوان نیز علاقه‌مند است. او معتقد است که مرزی بین ادبیات بزرگسال و کودک وجود ندارد و بسیاری از بزرگسالان نیز می‌توانند از داستان‌های نوجوانان لذت ببرند.

آثار سیامک گلشیری به زبان‌های مختلف ترجمه شده و جوایز ادبی متعددی را به خود اختصاص داده است. او همچنین به عنوان مترجم، آثار نویسندگان بزرگی چون هاینریش بل و میشائیل انده را به فارسی برگردانده است.

برخی آثار:

▪︎ کتاب رژ قرمز

▪︎ کتاب خفاش شب

▪︎ کتاب اولین روز تابستان

▪︎ کتاب تصویر دختری در آخرین لحظه

▪︎ عشق و مرگ

▪︎ مجموعه‌داستان همسران

▪︎ مهمانی تلخ

▪︎ مجموعه گورشاه