فرانسیس فوکویاما

یوشی‌هیرو فرانسیس فوکویاما (به انگلیسی: Yoshihiro Francis Fukuyama)، (زاده ۲۷ اکتبر ۱۹۵۲)، فیلسوف آمریکایی، متخصص اقتصاد سیاسی، رئیس گروه توسعهٔ اقتصادی بین‌المللی مدرسه مطالعات پیشرفته بین‌المللی پال ایچ. نیتس دانشگاه جانز هاپکینز است.

فوکویاما به‌سبب کتاب پایان تاریخ و آخرین انسان‌اش (۱۹۹۲) مشهور است، که در آن استدلال می‌کند گسترش لیبرال‌دموکراسی و سرمایه‌داری بازار آزاد جهان غرب و شیوه زندگی آن در جهان ممکن است نشانۀ پایان فرگشت اجتماعی-فرهنگی بشر و تقلای سیاسی باشد و حکومت نهایی بشری شود؛ نظریه‌ای که با انتقاداتی هم روبه‌رو شد. او در کتاب بعدی‌اش، اعتماد: فضائل اجتماعی و خلق سعادت (۱۹۹۵)، موضع پیشین‌ش را چنین اصلاح و تصدیق کرد که فرهنگ را نمی‌توان به‌روشنی از اقتصاد جدا کرد. فوکویاما هم‌چنین با اوج‌گیری جنبش نومحافظه‌کاری، که او خود از آن فاصله گرفته، مرتبط دانسته می‌شود.