هربرت هارت

هربرت لیونل آدولفوس هارت (۱۸ ژوئیه ۱۹۰۷ - ۱۹ دسامبر ۱۹۹۲) یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان حقوق قرن بیستم بود. او به خاطر کتاب مفهوم قانون (۱۹۶۱) مشهور است که در آن به تحلیل مفهوم قانون و نقد نظریه‌های سنتی حقوق می‌پردازد.

زندگی و تحصیلات

هارت در انگلستان متولد شد و در کالج چلتنهام و مدرسه گرامر برادفورد تحصیل کرد.
در سال ۱۹۲۹ با رتبه عالی در رشته علوم عالی کلاسیک از نیوکالج آکسفورد فارغ‌التحصیل شد.
از سال ۱۹۳۲ تا ۱۹۴۰ به عنوان وکیل در قوه قضاییه خدمت کرد.
در سال ۱۹۵۲ به عنوان استاد فلسفه حقوق در دانشگاه آکسفورد مشغول به کار شد.
در سال ۱۹۶۹ بازنشسته شد.

آثار و اندیشه‌ها

مفهوم قانون مشهورترین اثر هارت است.
در این کتاب، هارت به نقد نظریه‌های سنتی حقوق، مانند نظریه امر و نظریه قواعد می‌پردازد.
هارت قانون را مجموعه‌ای از قواعد اجتماعی می‌داند که توسط قاضیان تفسیر و اجرا می‌شود.
او همچنین تمایز مهمی بین قواعد اولیه و ثانویه قائل می‌شود.
قواعد اولیه قواعدی هستند که اعمال افراد را هدایت می‌کنند، مانند قانون منع قتل.
قواعد ثانویه قواعدی هستند که به ایجاد، تغییر و اجرای قواعد اولیه می‌پردازند، مانند قانون اساسی.

تأثیر

هارت یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان حقوق در قرن بیستم بود.
اندیشه‌های او بر بسیاری از حقوقدانان و فیلسوفان، از جمله رانالد دورکین و جوزف راز، تأثیر گذاشته است.

آثار دیگر

قانون، آزادی و اخلاق (۱۹۸۲)
پست‌اسکریپتوم به مفهوم قانون (۱۹۹۴)
مقالاتی در فلسفه حقوق (۱۹۷۳)