ژان پیاژه

ژان پیاژه، روانشناس و فیلسوف سوئیسی، در نهم آگوست سال ۱۸۹۶ در شهر نوشاتل سوئیس متولد شد. او به عنوان یکی از برجسته‌ترین چهره‌های حوزه روانشناسی، به خاطر مطالعاتش در زمینه رشد شناختی کودکان شناخته می‌شود.

پیاژه از سنین پایین شیفته کشف رازهای طبیعت بود. در ۱۱ سالگی با نوشتن مقاله‌ای کوتاه درباره یک گنجشک آلبینو، گام در مسیر پژوهش نهاد. او در دانشگاه نوشاتل به تحصیل در رشته علوم طبیعی پرداخت و در سال ۱۹۱۸ موفق به اخذ مدرک دکترای جانورشناسی شد.

در دوران تحصیل، به تدریج علاقه‌اش به سمت روانشناسی معطوف شد و به مطالعه در این زمینه پرداخت. او در سال ۱۹۲۰ به عنوان مدیر "مرکز مطالعات روانشناسی ژنتیکی" در دانشگاه ژنو مشغول به کار شد و در آنجا به تحقیقات گسترده‌ای در مورد نحوه تفکر کودکان پرداخت.

پیاژه با مشاهده و مصاحبه با کودکان در سنین مختلف، نظریه مرحله‌ای تحول شناختی را ارائه کرد. طبق این نظریه، هوش کودکان به طور خطی و پیوسته رشد نمی‌کند، بلکه در مراحل مجزا و با کیفیات متفاوت تکامل می‌یابد. 

آثار:

·       روانشناسی کودک

·       شکل گیری نماد در کودکان

·       نقد ادبی نو

·       ساختارگرایی

موارد برجسته‌ای از زندگی و کار ژان پیاژه:

·        نگارش بیش از ۵۰ کتاب و مقاله در زمینه روانشناسی

·        دریافت افتخارات و جوایزمتعدد، از جمله جایزه بالزان در علوم انسانی (۱۹۸۱)

·        انتخاب به عنوان یکی از صد شخصیت تاثیرگذار قرن بیستم توسط مجله تایم

ژان پیاژه در ۱۵ سپتامبر ۱۹۸۰ در سن ۸۴ سالگی در ژنو درگذشت.