این کتاب به بررسی رابطه دین و دولت در ایران عصر صفوی می‌پردازد. نویسنده در این کتاب به دنبال پاسخ به این سوال است که چگونه صفویان با استفاده از دین به عنوان ابزار قدرت، توانستند حکومت خود را تحکیم کنند.
این کتاب در دو بخش اصلی نوشته شده اس. بخش اول به بررسی تاریخچه رابطه دین و دولت در ایران قبل از عصر صفوی می‌پردازد. بخش دوم به بررسی رابطه دین و دولت در عصر صفوی می‌پردازد.
نویسنده با استفاده از منابع معتبر تاریخی، به تحلیل دقیق و عالمانه رابطه دین و دولت در عصر صفوی می‌پردازد. نویسنده به تمام ابعاد رابطه دین و دولت در عصر صفوی، از جمله بعد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، توجه می‌کند. نویسنده با رویکردی انتقادی به بررسی رابطه دین و دولت در عصر صفوی می‌پردازد و از نقد عملکرد صفویان در استفاده از دین به عنوان ابزار قدرت، ابایی ندارد.