کتاب پَپَر و گلهای کاغذی مجموعهای از داستانهای کوتاه اثر مسعود میناوی، نویسنده ایرانی، است که در سال ۱۳۷۸ منتشر شد. داستانهای این کتاب به زندگی انسانها در جنوب ایران، بهویژه در شهر اهواز، میپردازند. میناوی در این داستانها به مسائلی مانند فقر، بیعدالتی، جنگ، و مرگ میپردازد. او از زبان عامیانه مردم جنوب ایران در داستانهای خود استفاده کرده است. این کتاب شامل 11 داستان کوتاه با عناوین زیر است:
· پَپَر و گلهای کاغذی
· شبهای بیستاره
· مردی که گریه میکرد
· سگ ولگرد
· سایه
· دلقک
· زنی با چتر سرخ
· مردی که میخندید
· گنجشکهای بینوا
· اتاق خالی
· مسافر