منوچهر آتشی (زاده ۱۳۰۷ در بوانات فارس - درگذشته ۱۳ آذر ۱۳۸۴ در تهران) شاعر، نویسنده و مترجم برجسته ایرانی بود. او از جمله پیشگامان شعرنو فارسی به شمار می‌رود و در سرودن شعر حماسی و سیاسی تبحر خاصی داشت. آثار آتشی سرشار از مضامین اجتماعی، سیاسی و فلسفی است و در آنها به نقد نابرابری‌ها، ستم و بی‌عدالتی می‌پردازد. او همچنین در اشعارش به مضامین عمیق انسانی مانند عشق، مرگ، آزادی و امید می‌پردازد. از جمله آثار مشهور آتشی می‌توان به "زمستان"، "ارغشت"، "برزخ"، "خطاب به شمشیر"، "حماسه آب" و "اسب سفید وحشی" اشاره کرد. "اسب سفید وحشی" گزیده‌ای از اشعار منوچهر آتشی است که توسط محمدعلی سپانلو گردآوری و در سال 1386 توسط انتشارات نگاه به چاپ رسیده است. این کتاب شامل 84 شعر از آتشی است که بین سال‌های 1339 تا 1384 سروده شده‌اند.

"اسب سفید وحشی" که عنوان آن از یکی از مشهورترین اشعار آتشی گرفته شده، به مثابه سفری در گنجینه شعر این شاعر بزرگ است و بسیاری از مضامین و اندیشه‌های برجسته او را در خود جای داده است. در این گزیده، اشعار آتشی با توجه به مضمون و درون‌مایه آنها در دسته‌های مختلفی مانند "شعر سیاسی"، "شعر اجتماعی"، "شعر عاشقانه" و "شعر فلسفی" طبقه‌بندی شده‌اند.

"اسب سفید وحشی" فرصتی ارزشمند برای آشنایی با شعر و اندیشه‌های منوچهر آتشی، یکی از مهم‌ترین شاعران معاصر ایران، فراهم می‌کند. این کتاب با گردآوری گزیده‌ای از بهترین اشعار آتشی در طی 45 سال، تصویری جامع از دغدغه‌ها، التزامات و روح ناآرام این شاعر بزرگ ارائه می‌دهد. خواندن "اسب سفید وحشی" نه تنها برای علاقه‌مندان به شعر فارسی، بلکه برای هر کسی که به دنبال درک عمیق‌تر از مسائل انسانی و اجتماعی است، می‌تواند تجربه‌ای ارزشمند و تأمل‌برانگیز باشد.