خرید کتاب می‌خواستم نویسنده شوم، آشپز شدم: یازده روایت آبگوشتی

می خواستم نویسنده شوم، آشپز شدم: یازده روایت آبگوشتی
فاطمه ستوده

کتاب "می خواستم نویسنده شوم، آشپز شدم: یازده روایت آبگوشتی" نوشته فاطمه ستوده، یک روایت جذاب و خواندنی از زندگی روزمره و افکار یک زن ایرانی است که درگیر تقابل بین آرزوهای نویسندگی و واقعیت زندگی روزمره است. این کتاب با نگاهی طنزآمیز و زبان ساده، به موضوعاتی چون عشق، خانواده، تنهایی، و البته غذا می‌پردازد.

راوی داستان، زنی سی‌ساله و فارغ‌التحصیل ادبیات فارسی از دانشگاه تهران است که بیکاری و دوری از دنیای ادبیات، او را به پناهگاه آشپزخانه پناه داده است. در کنار همسر مهندسش، زندگی آرام و بی‌حاشیه‌ای دارد اما افسردگی‌های گاه و بی‌گاهش را با پختن غذا و زنده کردن خاطرات خوشمزه کودکی تسکین می‌دهد.

این کتاب، یازده داستان کوتاه را روایت می‌کند که هر کدام حول محور یک غذای ایرانی می‌چرخد. از آبگوشت گرفته تا خورش کرفس و کله‌پاچه، نویسنده با ظرافت خاصی، داستان زندگی را با طعم غذا درآمیخته است. در این کتاب، هم از لذت خواندن یک داستان خوب بهره‌مند می‌شوید و هم با روش‌های پخت غذاهای مختلف آشنا می‌شوید. نویسنده با ظرافت خاصی، غذا را به عنوان یک عنصر اصلی در داستان‌هایش به کار می‌برد و هر روایت را به یک تجربه‌ی آشپزی تبدیل می‌کند.

دربخشی از متن آورده شده است:

خیلی طول کشید تا این گزاره به ما ثابت شود که آبگوشت شاخ دارد. خانه‌مان داشت از بیخ و بن کن‌فیکون می‌شد که یکهو شاخک‌های مامانم جنبید و فهمید ما از آن خانواده‌ها هستیم: از آن‌ها که وقتی آبگوشت می‌خورند، پاچه هم را می‌گیرند و از گل و گردن همدیگر آویزان می‌شوند و می‌پرند به هم.

اگر به دنبال یک کتاب خواندنی و لذت‌بخش هستید که شما را به دنیای غذا و ادبیات ببرد، "می خواستم نویسنده شوم، آشپز شدم" انتخاب مناسبی برای شما خواهد بود. این کتاب با روایتی غیرخطی و پر از شخصیت‌های دوست‌داشتنی، شما را به دنیای نویسنده می‌برد و لحظات شیرین و تلخ زندگی او را با شما تقسیم می‌کند.

شماره ویرایش	1
زبان	فارسی
شماره چاپ	1
نوع صحافی	شومیز (مقوایی) با چسب گرم
نوع چاپ متن	دیجیتال تک رنگ
تعداد صفحه	96
زیرعنوان	یازده روایت آبگوشتی
طول	220
قطع	رقعي
عرض	145
شابک	978-600-5639-48-3
نوع کاغذ	تحریر (سفید)
نوع جلد	گلاسه مقوا 250 گرم
عوامل	فاطمه ستوده نویسنده

آخرین داستانشو خیلی دوست داشتم 🥲

کتاب زنانه‌ی جالبی بود، با قلم خوب روایتگر نویسنده
یکسری جملات و توصیفات کوچکی هم گاهی داشت که کمتر تو کتابهای این سبکی دیده و خونده بودم مثل بوس کردن و بغل کردن همسر
این نکته رو هم بگم که فردا میخواستم کتلت درست کنم، روایت نهم که عنوانش کتلت بود و طرز درست کردن کتلت رو توضیح داده بود، برام خیلی سودمند بود :))

یک کتاب شوخ و شنگ درباره ی آشپزی کردن و نوشتن...

ساده. صادق. صمیمی. خاکی. خودمانی. خیلی وقت‌ها طناز و خنده‌دار. بعضی وقت‌ها غمگین. اما همیشه جذاب و دوست‌داشتنی.

می‌خواستم نویسنده شوم آشپز شدم. کاری لطیف، زیبا و صمیمی از فاطمه ستوده. به نظر من که نویسنده هم آشپز خوبی بوده، هم نویسنده خوبی. نویسنده تو یازده بخش که هرکدوم اسم یه غذا رو داره، از زندگیش گفته. از عشقش به آشپزی و زندگی و نشاطی که تو آشپزی کردن جریان داره. تو هر بخش، خاطره‌ای رو تعریف میکنه که به اون غذا مربوطه. لحن داستان بسیار صمیمیه. درسته با یه شاهکار ادبی سروکار نداریم. اما به جاش با متنی روان، زیبا و حال خوب کن طرفیم. متنی که دلتو گرم میکنه. البته جز داستان کتلت که پایان غم‌انگیزی داره. راستش دلم گرم شد که فاطمه ستوده برخلاف بقیه زن‌های نویسنده معاصر، از ملال روزمرگی و سختی‌های زن بودن نگفته. از همین سادگی زندگی گفته. همین آشپزخونه، خونه‌ داری و زندگی روزمره‌ و آرومی که دل آدمو گرم میکنه. این کتاب رو یه نفس خوندم و حالمو خیلی خوب کرد.

نویسندگی و آشپزی هردو یک وجه مشترک دارند و آن هم خلق یک چیز تازه است. نویسنده‌ای که کلمات را در کنار هم می‌چیندو جفت وجور می‌کند ، و آشپزی که با ظرافت تمام مواد اولیه را.نویسنده با آرایه به نوشته طعم می‌دهد و آشپز با ادویه ‌جات. و باید گفت ۱۱ روایت این کتاب هم ادویه‌اش جور بود و هم مواد اولیه‌اش. یک کتاب جمع و جور و زود هضم:)

کتاب طنز با نمک و بامزه ای داشت به حدی که آدم دوست داشت تند تند بخونه و زیر لب بخنده. من که یه ضرب همه شو خوندم. سوای بعضی شوخیای معدوش که دوست نداشتم ولی آدمو یاد یانگوم میندازه کتابش. ضمن اینکه باید حین خوندن کتاب سیر باشید تا با توصیفات زیبای غذاها مدام دهنتون آب نیفته. به علاوه به نظر میرسه نویسنده علاقه ویژه ای به پیازداغ داشته باشه

کتاب یازده روایت کوتاه پیوسته داره و ضمن تعریف داستان دستور یک غذا هم داده میشه. زبان نوشته طنازی جذابه داره که حال آدم بعد از خوندن داستان خوب میشه.

روایت طعم ها و مزه ها در خلال قصه با چاشنی عشق .

فكر مي كردم واقعا توش آشپزي هم كامل ياد داده اما خوب دوسش داشتم و به نظرم بامزه بود

یک زن جوان داستانهایی از زندگی خود را به اشتراک میگذارد و به نوعی آنها را به غذا متصل میکند. همین مفهوم بود که باعث شد کتاب را بخرم، عاشق آشپزی و هر چیزی که به غذا مربوط میشود هستم. اما بعضی داستان ها واقعا عجیب بودند، مثل داستان دوست مدرسه ای که همیشه نویسنده را گاز می گرفت، یا اینکه چگونه آنها را سرقت می کردند و تنها چیزی که از دست می رفت یک قابلمه با سوپ ایرانی به نام خاکستر بود. اما با این حال، باید بگویم که کل روایت سبک این کتاب را سرگرم کننده برای خواندن کرد.