در دهه هشتاد میلادی، ادبیات آمریکا با نسلی جدید از نویسندگان روبرو شد که از قید و بندهای رئالیسم کلاسیک و بازیگوشی‌های بیش از حد پست‌مدرنیسم رها بودند. این نویسندگان، از جمله جاناتان فرنزن، مایکل شیبون و جفری یوجنیدس، به دنبال سبکی تازه و متناسب با پیچیدگی‌های زندگی مدرن بودند. اما در میان آن‌ها، دیوید فاستر والاس به عنوان صدای شاخص این نسل شناخته شد.
دیوید فاستر والاس (زاده ۲۱ فوریه ۱۹۶۲ - درگذشته ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۸) نویسندهٔ رمان و داستان‌های کوتاه و جستارنویس آمریکایی بود. او همچنین استاد دانشگاه پومونا در کلارمونت، کالیفرنیا و مقاله‌نویس بود. بیشترین شهرت والاس به خاطر رمان شوخی بی‌پایان (۱۹۹۶) بود که در سال ۲۰۰۶ توسط مجلهٔ تایم به عنوان یکی از «۱۰۰ رمان برتر انگلیسی‌زبان از سال ۱۹۲۳ تاکنون» معرفی شد.بسیاری او را جزو خلاق‌ترین نویسندگان معاصر می‌دانستند. وی برنده و نامزد دریافت چندین جایزه از جمله پولیتزر (۲۰۱۲) شد.
کتاب «مصاحبه‌های کوتاه با مردان کریه» یکی از آثار شاخص فاستر والاس است که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد. این مجموعه شامل داستان‌های کوتاهی است که با روایتی طنزآمیز و تلخ، به اعماق روان انسان و روابط پیچیده انسانی می‌پردازد. داستان‌هایی مانند «فرد افسرده» با نگاهی طنزآمیز به وضعیت روانی یک فرد، و «جهان بزرگسالان» با روایتی از افکار و احساسات یک زن درگیر در یک رابطه پیچیده، نمونه‌هایی از این دست هستند.
یکی از ویژگی‌های برجسته داستان‌های فاستر والاس، تلفیق طنز تلخ و روایتی واقع‌گرایانه است. او با زبانی دقیق و موشکافانه، به بررسی مسائل عادی و روزمره می‌پردازد و در عین حال، به عمق روان شخصیت‌های داستان نفوذ می‌کند. داستان «مصاحبه‌های کوتاه با مردان کریه» نیز با روایتی طنزآمیز از مصاحبه‌هایی با مردان، به بررسی روابط پیچیده بین زن و مرد می‌پردازد.
این کتاب برای دوستداران ادبیات مدرن و کسانی که به دنبال داستان‌هایی با روایتی پیچیده و چندلایه هستند، بسیار مناسب است. همچنین، افرادی که به روانشناسی و روابط انسانی علاقه‌مند هستند، می‌توانند از خواندن این کتاب لذت ببرند. اگر از طرفداران طنز تلخ و نگاهی انتقادی به جامعه هستید، این کتاب قطعاً برای شما جذاب خواهد بود.
