کتاب «اسب‌ها و آدم‌ها» نوشته ویلیام فاکنر، ما را به دل جنوب آمریکا می‌برد؛ جایی که اسب‌ها نه تنها حیوانات بارکش، بلکه نماد قدرت، تقلب و حتی مرگ هستند. فاکنر، که خود از اسب می‌ترسید، در این مجموعه داستان کوتاه، ترس و علاقه‌اش را به این حیوان در هم می‌آمیزد و داستانی خلق می‌کند که هم جذاب است و هم خواننده را به تفکر وا می‌دارد.
ویلیام فاکنر با نام کامل «ویلیام کاتبرت فاکنر» در سال ۱۸۹۷ میلادی در نیو آلبانی در می‌سی‌سی‌پی به دنیا آمد. او رمان‌نویس و داستان‌کوتاه‌نویس بزرگ آمریکایی بود که در سال ۱۹۵۰، جایزه‌ی نوبل ادبیات را دریافت کرد و بر نویسندگان بسیاری تاثیر گذاشت
در این کتاب به قلم فاکنر با شخصیت‌هایی روبرو می‌شویم که غالباً از طبقه کارگر و کشاورزان هستند. افرادی که در دنیایی پر از تقلب، فریب و نابرابری زندگی می‌کنند. اسب‌ها در این میان نقش محوری دارند؛ گاهی وسیله‌ای برای کسب درآمد و گاهی نمادی از قدرت و موقعیت اجتماعی. اما در بیشتر مواقع، اسب‌ها ابزاری برای فریب و تقلب هستند.
داستان‌های این کتاب، با زبانی پیچیده و آهنگین روایت می‌شوند. فاکنر با مهارت تمام، فضای تاریک و وهم‌آلود جنوب آمریکا را به تصویر می‌کشد. خواننده در این داستان‌ها با شخصیت‌هایی روبرو می‌شود که در عین سادگی، بسیار پیچیده و چند وجهی هستند.
احمد اخوت، مترجم این کتاب، با مقدمه‌های کوتاهی که بر هر داستان نوشته، به خواننده کمک می‌کند تا بهتر بتواند دنیای پیچیده فاکنر را درک کند. او همچنین به تفاوت‌های موجود در نسخه‌های مختلف داستان «اسب‌های خالدار» اشاره می‌کند و به این ترتیب، نگاهی دقیق‌تر به روند خلق این داستان توسط فاکنر ارائه می‌دهد.
اگر به ادبیات داستانی، داستان کوتاه و به ویژه آثار ویلیام فاکنر علاقه دارید، خواندن «اسب‌ها و آدم‌ها» را به شما توصیه می‌کنیم. این کتاب سفری است به دنیای تاریک و زیبای جنوب آمریکا، دنیایی که در آن اسب‌ها و انسان‌ها در هم تنیده شده‌اند و مرز بین واقعیت و رویا بسیار نازک است.