"مردگان باغ سبز" اثر محمدرضا بایرامی، ما را به دل تاریخ پرآشوب آذربایجان در دهه بیست می‌برد. رمانی که داستان زندگی بالاش، یک جوان شاعر و روزنامه‌نگار را روایت می‌کند که درگیر گرداب خونین سیاست و مبارزات حزب دموکرات آذربایجان می‌شود.
محمدرضا بایرامی متولد ۱۳۴۰، نویسنده‌ی معاصر ایرانی و مؤلف آثار متعددی در حوزه‌ی ادبیات دفاع مقدس است. "پل معلق" و "لم یزرع" از کتاب‌های پرمخاطب او در این حوزه به شمار می‌روند که جوایز بسیاری را نیز از آن خود کرده‌اند. محمدرضا بایرامی همچنین به ادبیات نوجوان و شرح زندگی روستایی نیز پرداخته است.
در این کتاب بایرامی با نگاهی موشکافانه به وقایع تاریخی، روایتی تکان‌دهنده از سرنوشت افرادی ارائه می‌دهد که در کشاکش مبارزات سیاسی گرفتار شده‌اند. بالاش، با ورود به دنیای سیاست، از یک جوان ساده و بی‌آزار به روحی سرگردان تبدیل می‌شود که در جستجوی هویت خود در میان ویرانه‌های جنگ و خونریزی سرگردان است.
داستان با نثری روان و شیوایی روایت می‌شود و خواننده را به خوبی در فضای آن زمان فرو می‌برد. بایرامی با استفاده از عناصر رئالیسم جادویی، به داستان عمق و پیچیدگی بیشتری بخشیده است. حضور روح سرگردان بالاش در بخش‌هایی از داستان، نمادی از همه آن‌هایی است که قربانی بی‌رحمی سیاست شده‌اند.
یکی از نکات قابل توجه در این رمان، نگاه منصفانه نویسنده به وقایع تاریخی است. بایرامی از قضاوت شخصیت‌ها خودداری کرده و به روایت بی‌طرفانه حوادث پرداخته است. خواننده با خواندن این رمان به این نتیجه می‌رسد که تاریخ ایران، سرشار از فراز و نشیب‌ها و تراژدی‌های بسیاری است که ریشه در سیاست و قدرت‌طلبی دارد.
