اعترافات ژنرال: نگاهی به خاطرات ارتشبد عباس قره‌باغی
جمیله قره‌باغی
اعترافات ژنرال کتابی است که شامل خاطرات ارتشبد عباس قره‌باغی، آخرین فرمانده ارتش شاهنشاهی ایران و عضو شورای سلطنت است. این کتاب روایتی دست اول از وقایع و تحولات ایران در سال ۱۳۵۷ و ماه‌های منتهی به انقلاب اسلامی ارائه می‌دهد.
قره‌باغی در این کتاب به عنوان یکی از بازیگران اصلی وقایع، روایتی از درون نظام پهلوی ارائه می‌دهد. او به تصمیمات، محاسبات و دلایل اقدامات خود و اطرافیانش می‌پردازد. تمرکز اصلی کتاب بر سال ۱۳۵۷ و تلاش‌های رژیم برای مقابله با انقلاب اسلامی است. قره‌باغی به نقش ارتش در این رویدادها و چالش‌هایی که با آن مواجه بود، می‌پردازد.
این کتاب از زمان انتشار تاکنون با واکنش‌های متفاوت و گاه متناقضی روبرو شده است. برخی آن را منبعی معتبر برای مطالعه تاریخ معاصر ایران می‌دانند و برخی دیگر آن را متاثر از دیدگاه شخصی نویسنده و جهت‌دار ارزیابی می‌کنند.
مخاطبان کتاب:
- علاقه‌مندان به تاریخ معاصر ایران: این کتاب برای کسانی که به دنبال درک عمیق‌تری از وقایع انقلاب اسلامی و نقش ارتش در آن هستند، بسیار مفید است.
- محققان و دانشجویان تاریخ: این کتاب می‌تواند منبعی ارزشمند برای پژوهشگران و دانشجویانی باشد که در حوزه تاریخ معاصر ایران فعالیت می‌کنند.
- عموم مردم: هر کسی که به تاریخ کشورش علاقه‌مند است، می‌تواند با مطالعه این کتاب دیدگاه جدیدی نسبت به وقایع سال‌های پایانی رژیم پهلوی پیدا کند.
نکات قابل تامل در مطالعه این کتاب:
- سوگیری نویسنده: همانند هر خاطره‌نویسی دیگری، این کتاب نیز تحت تاثیر دیدگاه‌ها و باورهای شخصی نویسنده است. بنابراین، خواننده باید با ذهن باز به آن نزدیک شود و روایت‌های دیگر را نیز در نظر بگیرد.
- منابع دیگر: برای درک بهتر وقایع، مطالعه منابع دیگر مانند اسناد تاریخی، خاطرات افراد دیگر و تحلیل‌های پژوهشگران نیز توصیه می‌شود.
- مقایسه با روایت‌های دیگر: مقایسه روایت قره‌باغی با روایت‌های دیگر از جمله خاطرات شاه و نخست‌وزیران آن دوره، می‌تواند به درک بهتر پیچیدگی‌های آن دوران کمک کند.
در کل، اعترافات ژنرال کتابی است که می‌تواند به عنوان یکی از منابع مهم برای مطالعه تاریخ معاصر ایران مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، خواننده باید با آگاهی از نقاط قوت و ضعف آن و با رویکردی انتقادی به آن نزدیک شود.
