منشی رازدار

منشی رازدار نمایشنامه‌ای در چهار پرده از تی. اس. الیوت، شاعر و نویسنده آمریکایی-بریتانیایی است که در سال ۱۹۵۳ منتشر شد. این اثر، آخرین نمایشنامه بلند الیوت و به نوعی بازگشت او به مضامین و سبک آثار اولیه‌اش، مانند "قتل در کلیسا" و "مهمان ناخوانده" است.تی. اس. الیوت با نگارش این  نمایش نامه بار دیگر به «جوهره ی زندگی» می‌اندیشد: پرسش از معنای زندگی و سرنوشت. این پرسش ها از غامض ترین مباحث فلسفی است که در داستانی ساده و بدون تنش با زبانی ساده گنجانده شده است. در این اثر، رویداد خاصی رقم نمی‌خورد وهرچه هست بازنگری شخصیت ها نسبت به زندگی، و اعترافات هرکدام از آنها درباره وضعیت خواسته‌های گذشته و آرزوهای آینده‌شان است. قلم جادویی الیوت، از خلال ترسیم وضعیت آدمهای معاصر و جامعه مدرن، ما را به اعماق تاریخ اساطیری  نیز می‌برد .داستان منشی رازدار حول محور زندگی کلبورن هنشال، مردی میانسال و ثروتمند می‌چرخد که به دنبال هویت واقعی خود است. او در کودکی توسط خانواده‌ای ثروتمند به فرزندی پذیرفته شده و از گذشته خود هیچ اطلاعی ندارد.با ورود کلاود بگبی، منشی رازدار، به زندگی هنشال، رازهایی از گذشته برملا می‌شود. بگبی مدعی است که برادر ناتنی هنشال است و حق مالکیت بخشی از ثروت او را دارد.در ادامه داستان، شخصیت‌های مختلف با چالش‌های هویتی، روابط پیچیده و احساسات متضاد روبرو می‌شوند. الیوت در نگارش این نمایشنامه، از زبانی شاعرانه و پر از استعاره استفاده کرده است. داستان پر از رمز و راز است و تا انتها، هویت واقعی برخی از شخصیت‌ها برملا نمی‌شود.

مضامین:

· هویت: هویت و جستجوی آن، یکی از مضامین اصلی این نمایشنامه است. هنشال در تلاش است تا هویت واقعی خود را کشف کند و بفهمد که چه کسی است و از کجا آمده است.

· طبقه اجتماعی: الیوت در این اثر، به نقد طبقه اجتماعی و نابرابری‌های موجود در جامعه می‌پردازد.

· روابط انسانی: روابط پیچیده و گاه متضاد بین شخصیت‌های داستان، از دیگر مضامین مهم این نمایشنامه است.

· مرگ: مرگ و گذر زمان، از مضامین همیشگی آثار الیوت است که در این نمایشنامه نیز به آن پرداخته شده است.