کتاب درباره ی زنی میانسال است که در حال حاضر در پاریس زندگی می‌کند و در طول داستان خاطرات خود را از دوران کودکی، جوانی، و میانسالی مرور می‌کند. به این ترتیب به دوران قبل از انقلاب 57، وقایع انقلاب 57 و جنگ ایران و عراق و پیامدهای آن می‌پردازد. او در خانواده‌ای سنتی و مذهبی بزرگ شده است. با شور و شوق به انقلاب می‌پیوندد، اما به تدریج از آرمان‌های خود می‌شود و بع از انقلاب شاهد خشونت‌ها، سرکوب‌ها، و تناقضات جامعه پس از انقلاب می‌شود. با مشکلات و مصیبت‌های جنگ روبرو می‌شود و عزیزان خود را از دست می‌دهد و ناامیدی و پوچی بر زندگی‌اش سایه می‌افکند.
داستان از زاویه دید اول شخص روایت می‌شود و خواننده را با افکار و احساسات راوی آشنا می‌کند. این رمان به مسائلی مانند زن، جامعه، سیاست، عشق، و سرنوشت می‌پردازد که از دغدغه‌های مهم انسان معاصر هستند. نویسنده در پرداختن به این موضوعات جسارت به خرج داده و از بیان مسائل و مشکلات زنان در جامعه ایران هراسی ندارد. شخصیت‌های این رمان به خوبی پرداخت شده‌اند و خواننده می‌تواند با آنها همذات‌پنداری کند. شخصیت اصلی داستان، زنی است که در گذر تاریخ ایران و در مواجهه با تحولات سیاسی و اجتماعی، زندگی‌اش دستخوش دگرگونی‌های عمیقی می‌شود. زبان روایت این رمان ساده و روان است و به گونه‌ای است که خواننده را جذب داستان می‌کند. نویسنده از تکنیک‌های مختلف روایی مانند جابجایی زمان، استفاده از خاطرات، و دیالوگ‌های قوی برای پیشبرد داستان استفاده می‌کند.
این رمان برنده پنجمین دوره جایزه پروین اعتصامی و نامزد نهایی جایزه دوسالانه مهرگان ادب شده است که نشان‌دهنده کیفیت بالای آن است.