«نمایشنامهنویسی و تراژدیِ تراژدی»
ولادیمیر ناباکوف
کتاب «نمایشنامهنویسی و تراژدیِ تراژدی» نوشته ولادیمیر ناباکوف، اثری است که به بررسی و تحلیل هنر نمایشنامهنویسی، به ویژه تراژدی، می‌پردازد. در این کتاب، ناباکوف با رویکردی خاص و منحصربه‌فرد، به جنبه‌های مختلف این هنر می‌پردازد و دیدگاه‌های خود را در مورد آن ارائه می‌دهد.
درباره نویسنده:
ولادیمیر ولادیمیرویچ ناباکوف (1899–1977) نویسنده، شاعر، مترجم و استاد ادبیات بود که به زبان‌های روسی و انگلیسی می‌نوشت. او در خانواده‌ای اشرافی در سن‌پترزبورگ به دنیا آمد و در دانشگاه کمبریج تحصیل کرد. پس از انقلاب روسیه، خانواده‌اش به تبعید رفتند و ناباکوف سال‌ها در اروپا (آلمان و فرانسه) زندگی کرد تا اینکه در دهه ۱۹۴۰ به ایالات متحده مهاجرت کرد.
ناباکوف هم به زبان روسی و هم به زبان انگلیسی آثار مهمی خلق کرد. برخی از معروف‌ترین آثار او عبارت‌اند از:
- لولیتا (1955): مشهورترین اثر او که داستان عشق وسواس‌گونه یک مرد میان‌سال به دختری ۱۲ ساله را روایت می‌کند. این رمان از جنجالی‌ترین و درعین‌حال تحسین‌شده‌ترین آثار ادبی قرن بیستم است.
- پنین (1957): رمانی طنزآمیز درباره یک استاد دانشگاه روسی در آمریکا که با مشکلات زبانی و فرهنگی دست‌وپنجه نرم می‌کند.
- آتش کم‌فروغ (1962): یکی از پیچیده‌ترین آثار ناباکوف که ترکیبی از شعر، داستان، و نقد ادبی است.
- دعوت به مراسم گردن‌زنی (1938): رمانی سوررئال که در دوره مهاجرتش در آلمان نوشته شد.
- دفاع لوژین (1930): داستان یک شطرنج‌باز نابغه که میان نبوغ و جنون در نوسان است.
ویژگی‌های کتاب:
- نگاهی نو به تراژدی: ناباکوف در این کتاب، تعریفی تازه از تراژدی ارائه می‌دهد و به بررسی عناصر و ویژگی‌های آن می‌پردازد.
- تأکید بر آزادی هنرمند: او بر این باور است که هنرمند باید از قید و بندهای قواعد و چارچوب‌های سنتی رها باشد و به آزادی کامل در خلق اثر خود دست یابد.
- زبان و سبک خاص: ناباکوف با زبان و سبک خاص خود، به تحلیل و بررسی موضوع می‌پردازد و از زبانی شاعرانه و استعاری در نوشته‌های خود استفاده می‌کند.
محتوای کتاب:
در این کتاب ناباکوف با چارچوب‌ها و قواعد سفت و سخت کنار نمی‌آید و از اختیار آدمی دفاع می‌کند. هنری که غل و زنجیر به دست و پایش بسته باشند دیگر هنر نیست. معتقد است که دنیا به صحنهٔ تئاتر می‌ماند و صحنهٔ تئاتر نیز به دنیا.
این کتاب مجموعه‌ای است از متن‌هایی که برای صحنه‌ی نمایش یا درباره‌ی آن نوشته شده‌اند. انواع نمایش‌نامه، چه برای اجرا و چه صرفاً برای خوانده شدن، از جمله نمایش‌نامه‌هایی با اقتباس از آثار ادبی یا سینمایی، و نیز متن‌های نظری در حوزه‌ی درام و نقد آثار نمایشی، در این مجموعه جای می‌گیرند.
مخاطبان کتاب:
- علاقه‌مندان به هنر نمایشنامهنویسی، به ویژه تراژدی
- همچنین برای کسانی که به دنبال درک عمیق‌تری از این هنر هستن
- دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های هنرهای نمایشی و ادبیات
درمجموع، «نمایشنامهنویسی و تراژدیِ تراژدی» اثری ارزشمند و خواندنی است که دیدگاه‌های ناباکوف در مورد هنر نمایشنامهنویسی، به‌ویژه تراژدی، را به مخاطب ارائه می‌دهد. این کتاب می‌تواند برای علاقه‌مندان به این هنر، منبعی الهام‌بخش و آموزنده باش