مهندسی سخن در سروده های حافظ که دفتر نخست در پی آن آشنا است، سه گفتار درباره ی زبان و بیان هنری حافظ است. نویسنده در گفتار نخست به بررسی هندسه و هنجار بسیار استوار و دست کاری ناپذیر سخن حافظ پرداخته، و در گفتار دوم با بررسی بسیاری از نسخه بدل ها، کوشش ها، نیز برخی شگردهای حافظ را برای دست یابی به چنان هندسه و هنجاری باز نموده؛ و در گفتار سوم آشکار ساخته که ترکیب «تلخ وش» در «آن تلخ وش که صوفی امّ الخبائثش خواند» شاید دگرگون شده ی «تلخ خوش» باشد.
در جای جای هر سه گفتار نیز، نکته های گونه گون و چه بسا ناگفته ای در پیوند با شگردهای هنری حافظ و یا بازگشایی برخی دشواری های سخن او آورده است.
دفتر دوم در پی آن آشنا با نام آشنایان بیگانه از سوی همین ناشر منتشر شده است.
