فیلم "زندگی شیرین پس از مرگ" که بر اساس رمان مشهور راسل بنکز ساخته شده، نقطه عطفی در کارنامه حرفه‌ای اتوم اگویان، فیلمساز ارمنی-تبار کانادایی محسوب می‌شود. این فیلم اولین بار است که اگویان به سراغ اقتباس از اثر نویسنده‌ای دیگر می‌رود و آن را به اثری کاملاً "اگویانی" تبدیل می‌کند. مشخصه‌های سینمای اگویان مانند شخصیت‌پردازی تدریجی، ساختار روایی غیرخطی، بازی‌های درخشان بازیگران و ... در کنار زبان سینمایی خاص او، فیلمی خلق کرده که روایتی دقیق از اندوه و پیامدهای آن ارائه می‌دهد.
"زندگی شیرین پس از مرگ" روایتی از مرگ نیست، بلکه به واکاوی عمیق اندوه جان‌سوزِ بازماندگان می‌پردازد. داستان در شهری کوچک رقم می‌خورد، جایی که سایه غم از دست رفتن ۱۴ دانش‌آموز بر سر اهالی سنگینی می‌کند. اتوبوس مدرسه به اعماق دریاچه‌ای یخ‌زده سقوط کرده و جان این کودکان بی‌گناه را گرفته است.
اما این فیلمنامه و فیلم اقتباسی آن، صرفاً به دنبال شرح جزئیات حادثه یا یافتن مقصر آن نیستند. "زندگی شیرین پس از مرگ" مرثیه‌ای شجاعانه برای ظرافت و پیچیدگیِ زندگی بشر است. فیلم با ظرافت، لایه‌های مختلف اندوه و فقدان را به تصویر می‌کشد و به تأثیر عمیق این تراژدی بر زندگی بازماندگان می‌پردازد.
تماشای این فیلم از دریچه نگاه اگویان و خواندن فیلمنامه او، تجربه‌ای ارزشمند برای تماشاگران عام و خاص سینما خواهد بود. "زندگی شیرین پس از مرگ" قصه‌ای عمیق و فراموش‌نشدنی از رنج است که فراتر از خط داستانی غم‌انگیز خود، مفاهیمی عمیق‌تر را به تصویر می‌کشد.
