جان اشتاین‌بک

جان ارنست استاین‌بک جونیور (زاده ۲۷ فوریه ۱۹۰۲ - درگذشته ۲۰ دسامبر ۱۹۶۸) که در ایران بیشتر با نام جان اشتاین‌بک شناخته می‌شود، یکی از برجسته‌ترین و پرخواننده‌ترین نویسندگان قرن بیستم آمریکا است. پدر جان اشتاین‌بک خزانه‌دار و مادرش آموزگار بود. او پس از گذراندن دوره علوم در دانشگاه استنفورد، در سال ۱۹۲۵ بدون دریافت مدرک تحصیلی، دانشگاه را رها کرد و به نیویورک رفت. در این شهر به عنوان خبرنگار فعالیت کرد و پس از دو سال به کالیفرنیا بازگشت. اشتاین‌بک برای مدتی به عنوان کارگر ساده، متصدی داروخانه، میوه‌چین و... مشغول به کار شد و از این طریق با مشکلات کشاورزان و کارگران آشنا شد. او سپس شغل نگهبانی یک خانه را به عهده گرفت و در این زمان فرصت کافی برای مطالعه و نوشتن پیدا کرد.

آثار و اندیشه‌ها

در دورانی که جهان به سرعت به سمت مدرنیسم پیش می‌رفت و ابزارهای جدید کشاورزی جایگزین بیل و گاوآهن می‌شد، اشتاین‌بک دغدغه غم، درد و رنج انسان‌ها را داشت. او نخستین اثر خود با نام جام زرین را در سال ۱۹۲۹ منتشر کرد. نگاه انسان‌دوستانه و دقیق او به جهان پیرامون و تجارب شخصی‌اش، سبب خلق آثاری درخشان مانند موش‌ها و آدم‌ها و خوشه‌های خشم شد. خوشه‌های خشم که در سال ۱۹۳۹ منتشر شد، جایزه پولیتزر را برای اشتاین‌بک به ارمغان آورد. این نویسنده برجسته به واسطه خلق آثار ارزشمندش، در سال ۱۹۶۲ مفتخر به دریافت جایزه نوبل ادبیات شد.

برخی دیگر از آثار جان اشتاین‌بک:

• چراگاه‌های آسمان
• به خدایی ناشناس
• تورتیلافلت
• دره دراز
• ماه پنهان است
• دهکده‌ی ازیادرفته
• کره اسب کهر
• شرق بهشت
• مروارید
• پنجشنبه‌ی شیرین

جان اشتاین‌بک با خلق شخصیت‌های به یاد ماندنی و داستان‌های پرکشش، تصویری واقعی از جامعه آمریکا در دوران رکود بزرگ و جنگ جهانی دوم ارائه می‌دهد.