نادر ابراهیمی

نادر ابراهیمی (۱۴ فروردین ۱۳۱۵ – ۱۶ خرداد ۱۳۸۷) داستان‌نویس ایرانی بود. او علاوه بر نوشتن رمان و داستان کوتاه، در زمینه‌های فیلم‌سازی، ترانه‌سرایی، ترجمه، و روزنامه‌نگاری نیز فعالیت کرده‌است. وی تحصیلات مقدماتی را در شهر تولدش، تهران گذراند و پس از گرفتن دیپلم ادبی از دبیرستان دارالفنون، به دانشکده‌ی حقوق وارد شد. اما این دانشکده را پس از دو سال رها کرد. سپس در رشته‌ی زبان و ادبیات انگلیسی مدرک کارشناسی گرفت. او از ۱۳ سالگی به فعالیت‌های سیاسی پرداخت که بارها دستگیری، بازجویی و زندان رفتن را برایش در پی داشت. نوشتن را از شانزده سالگی آغاز کرد و در سال ۱۳۴۲نخستین کتاب خود را با عنوان «خانه‌‌ای برای شب» به‌چاپ رسانید. تا سال ۱۳۸۰ علاوه‌بر صدها مقاله‌ی تحقیقی و نقد، بیش از صد کتاب از او چاپ و منتشر شده است، که دربرگیرنده‌ی داستان بلند (رمان) و کوتاه، کتاب کودک و نوجوان، نمایش‌نامه، فیلم‌نامه و پژوهش در زمینه‌های گوناگون است. ضمن آن‌که چند اثرش به زبان‌های مختلف دنیا برگردانده شده است.

ابراهیمی در زمینه‌ی ادبیات کودکان، جایزه‌ی نخست براتیسلاوا، جایزه‌ی نخست تعلیم و تربیت یونسکو، جایزه‌ی کتاب برگزیده‌ سال ایران و چندین جایزه‌ی دیگر را هم دریافت کرده است. او هم‌چنین عنوان «نویسنده‌ برگزیده‌ی ادبیات داستانی ۲۰ سال بعد از انقلاب» را به‌خاطر داستان بلند و هفت‌جلدی «آتش بدون دود» به‌دست آورده است.